Plaża

Petra · Wysłany: Pią 7:13 pm, 22 Sty 2010 Temat postu:

- Twój wybór - odpowiedziała cicho - zakładam, że również nie chcesz znać swojej... przyszłości. Mam dużo do zaoferowania... I wystarczy jedno Twoje słowo.

Vedette · Wysłany: Pią 7:15 pm, 22 Sty 2010 Temat postu:

Ved przełknęła ślinę.
- Nie chcę... - szepnęła jeszcze ciszej. Bransoletka wysłała silny impuls, który rozbiegł się po całym ciele. Dziewczyna zsunęła się z kamienia, a jej głowa opadła na pierś.
"Co się dzieje?" - pomyślała i przymknęła oczy.

Petra · Wysłany: Pią 7:18 pm, 22 Sty 2010 Temat postu:

Nie powiedziała już nic więcej. Położyła się na piasku, patrząc w niebo, jak to miała często w swoim zwyczaju. Dawno się tak nie bała. Zastanawiała się, jak można tego wszystkiego uniknąć... Jak można oszukać przeznaczenie. Przecież wcześniej się udawało!

Vedette · Wysłany: Pią 7:20 pm, 22 Sty 2010 Temat postu:

Dziewczyna wzięła głęboki wdech.
- Nie chcę... - szepnęła po raz kolejny i położyła głowę na zimnym głazie.

Petra · Wysłany: Pią 7:24 pm, 22 Sty 2010 Temat postu:

- Chcesz - odpowiedziała cicho, jakby z trudem. Jej oczy zaszkliły się na czerwono, jednak szybko zasłoniła je ręką.

Katrin · Wysłany: Pią 8:14 pm, 22 Sty 2010 Temat postu:

- Petro - powiedziała spokojnie - NIe nalegaj.
Niby nic podeszła do dziewczyny. Stanęła przed nią. Nagle niedbałym ruchem zerwała branzoletkę z jej ręki, przy okazji i przez przypadek nabijając wokół nadgarstka dziewczyny śniaka. Odskoczyła dalej przyglądając się branzoletce a właściwie temu co z niej zostało.

Vedette · Wysłany: Sob 1:56 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Dziewczyna krzyknęła z bólu i aż łzy zalęgły się w kącikach jej oczu. Złapała się za nadgarstek i masowała. Bardzo, ale to bardzo delikatnie. Każdy dotyk bolał. Zagryzła wargi, lecz nie miała sił się podnieść. Co się właściwie dzieje? Co ta wampirzyca wyprawia? - zadawała sobie w myślach pytania, które na razie muszą pozostać bez odpowiedzi...

Petra · Wysłany: Sob 2:03 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Podniosła się gwałtownie i odwróciła słysząc krzyk. Z ulgą stwierdziła, że nic poważnego się nie wydarzyło. Wstała i podeszła do Ved.
- Dobrze się czujesz? - zapytała z nutą troski, widząc, że nie ma siły, by się poruszać.

Vedette · Wysłany: Sob 2:04 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Ved przymknęła oczy.
- Chcę już wracać. - powiedziała cicho. - Coraz dziwniejsze się rzeczy tu dzieją. A nie mam sił już na to. Pomożesz mi? - zapytała. Nie oczekiwała pomocy, choć przydałaby się.

Petra · Wysłany: Sob 2:08 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Usiadła po turecku naprzeciwko niej i popatrzyła jej w oczy. Całkowicie zignorowała ostatnią prośbę.
- Co byś zrobiła... - zatrzymała się na chwilę, patrząc na swoje dłonie - gdybyś dowiedziała się, że niedługo zginiesz? - ostatnie zdanie wyrzuciła z siebie szybko, jakby chciała to mieć za sobą.

Vedette · Wysłany: Sob 2:11 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Vedette przytrzymała się kamienia i oparła się o niego. Wyprostowała się i nie przestając masować obolałego nadgarstka popatrzyła w złote oczy wampirzycy. Czy właśnie dostrzegła w nich troskę? Niemożliwe. A jednak...
- Petro... - wyszeptała. - Zginąć? - zamyśliła się i utkwiła wzrok w jakimś punkcie, za nią. Myślała przez kilka długich minut.
- Na każdego przyjdzie kiedyś czas. Skąd takie pytanie? - zapytała i z powrotem spojrzała na wampirzycę. Przekrzywiła głowę. Jej twarz nie zdradzała już żadnych emocji.

Petra · Wysłany: Sob 2:24 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Nie mogła uwierzyć, że temat śmierci jest dla niej taki... Luźny. Zastanawiała się przez dłuższą chwilę, czy nie powiedzieć prawdy.
- Ja mogę widzieć przyszłość... z dużą granicą błędu - powiedziała powoli. Nie była jednak w stanie dokończyć tego, co zaczęła. Wstała, uciekając wzrokiem w morze.
- Czysto teoretyczna dyskusja - powiedziała nieswoim tonem - po prostu zastanawiałam się, w jaki sposób byś zareagowała na taką wiadomość.

Vedette · Wysłany: Sob 2:27 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Zebrała w sobie wilcze siły i wstała. Podeszła do wampirzycy i stanęła naprzeciwko jej. Domyślała się...nie chciała wiedzieć, ale jak nie usłyszy tego to nie uwierzy.
- Wykrztuś to Petro. - powiedziała twardo. - Powiedz tylko czy na pewno. Nic więcej. NIC. - zmarszczyła brwi.
Udało jej się to powiedzieć idealnie. Głos jej nie zadrżał ani się nie zdenerwowała. Szło jej coraz lepiej. Lecz myśl o tym, że...przerażała ją.

Petra · Wysłany: Sob 2:32 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

- Nie. To nie jest pewne - powiedziała ze spokojem. Unikała jednak jej wzroku. Nie mogła jednoznacznie stwierdzić... Ale przecież wizje nigdy nie były aż tak silne.
- Nie wiem, po prostu nie wiem - powiedziała ze złością. Była to jednak złość na siebie... na umiejętność... lecz nie ukierunkowana na Ved.

Vedette · Wysłany: Sob 2:34 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Westchnęła i przymknęła oczy.
- Dobrze. Spokojnie Petro. - mówiła nadal stanowczo. - Nic mi nie jest. Idę już. Na prawdę, lepiej żebym poszła. Miło by mi było, gdybyś mnie odprowadziła. - poprosiła i spojrzała na Katrin.
Stała ona zapatrzona w jakąś dal i wyglądała jakby w ogóle jej nie było. Lecz Vedette dobrze wiedziała, że słucha każdego słowa.