Komnata Katrin Rosse

Petra · Wysłany: Pią 7:53 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

Po powrocie znad Złotego Jeziora, Petra podeszła pod drzwi komnaty Katrin. Wyjęła z plecaka księgę w twardej oprawie i kartkę z notesu. Pospiesznie napisała na niej kilka słów wyjaśnienia. "To jest moja opowieść. Nic ciekawego, jednak może uzupełni Twoje historyczne zbiory. Miłego czytania - Petra".

Katrin · Wysłany: Pią 11:47 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

Weszła do komnaty. Nie skierowała się z lodowiska prosto do warowni. Gdy znalazła książkę, uśmiechnęła się subtelnie. Wzięła i wsadziła ja na jedną z półek nad sekretarzykiem, po czym przebrawszy się w luźne, czarne spodnie od dresu i białą bluzeczkę na ramiączkach, położyła się na łóżku, zakrywając twarz poduszką. Necis od razu położyła się przy niej.
___________________________________________
Obudziła się. Odruchowo spojrzała na zegarek.
- Cholera - mruknęła i zwlekła się z łóżka.
Podeszła do szafy i wyjęła dawno kupiony, ale nie używany kostium. Zniknęła na chwilę w łazience. Wyszła a niej już uczesana i ubrana. Wzięła jeszcze koszyk i wyszła z pokoju zamykając drzwi.

Sebastian · Wysłany: Nie 12:03 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

Wszedł do pokoju, rozglądając się z zaciekawieniem. Jego uwagę zwróciły nowe skrzypce, leżące w rogu. Wziął je w rękę i zaczął delikatnie oglądać. Po chwili chwycił smyczek i zaczął grać jakąś klasyczną melodię. Chwilami nie było widać smyczka, a jego palce łagodnie ślizgały się po strunach.

Katrin · Wysłany: Nie 12:06 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

Już na korytarzu słyszała melodje JEJ skrzypiec dochodzące z JEJ pokoju. Wziąwszy głęboki oddech otworzyła drzwi. Z miną pozbawioną wszelkich emocji weszła do pokoju.

Sebastian · Wysłany: Nie 12:08 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

Widząc wchodzącą do pokoju postać, natychmiast przestał grać.
- Kazałaś na siebie długo czekać Katarino. Czy zabawa z psami naprawdę sprawia Ci aż taką przyjemność? - zapytał, siadając na skraju jej łóżka.

Katrin · Wysłany: Nie 12:12 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

Już miała mu odpowiedzieć, że każde towarzystwo jest lepsze od niego, ale ugryzła się w język.
- Ładną popisówkę odstawiłeś dzisiaj - powiedziała chłodnym głosem - Ale nie rozumiem po co Ci to było?

Sebastian · Wysłany: Nie 12:17 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

- Popisówkę? - uniósł brwi, udając zdumienie - Wpadłem po prostu się przywitać - stwierdził z miną niewiniątka i położył się na łóżku, opierając głowę na łokciu.
- Byłem ciekaw, jak sobie beze mnie radzisz. I muszę przyznać, że jesteś żałosna. Zadajesz się z kundlami, nie potrafisz utrzymać swoich podwładnych... Gdybym ja tu rządził, to zrobiłbym dawno porządek.

Katrin · Wysłany: Nie 12:20 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

Zaśmiała się drwiąco.
- O tak - powiedziała patrząc na niego zimnym wzrokiem - To dopiero byłby raj dla wszystkich, a w szczególności dla Ciebie. - prychnęła - A skoro mowa o raju, to nie rozumiem czemu opuściłaś swój "przytulny" zakątek w Afryce. - zmrużyła oczy - Czyżby ludzie zorientowali się, że nie jesteś ich kochanym, dobrym bóstwem?

Sebastian · Wysłany: Nie 12:26 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

- Jako jeden z ostatnich potomków Amara, czuję się odpowiedzialny za naszą rasę. Chciałem więc zobaczyć, jak wygląda życie moich pobratymców, by ewentualnie je zmienić na lepsze. Tutaj jednak trzeba zacząć wszystko od początku - westchnął cicho, wpatrując się w Katrin.
- Jesteśmy bogami Katarino! Ty jednak nigdy nie potrafiłaś tego docenić...

Katrin · Wysłany: Nie 11:35 am, 17 Sty 2010 Temat postu:

- Ta sama śpiewaka - powiedziała cicho - Nie ma bogów - dodała.
Usiadła na fotelu, a Necis, która do tej pory ukryta była pod szafą szybko wskoczyła na jej kolana.
- Sebstian, - powiedziała chłodnym tonem - Zostaw mnie, moją warownię i to misto w spokoju - spojrzała mu w oczy - I nie obawiaj się. Jakoś sobie z siostrą poradzimy.. - dodała ironicznie.

Sebastian · Wysłany: Nie 12:11 pm, 17 Sty 2010 Temat postu:

- To, ile czasu tutaj zostanę, to wyłącznie moja decyzja - odpowiedział beznamiętnie - sądzę, że muszę zająć się przeprowadzeniem pewnych ZMIAN w tym mieście. Więc nie wysilaj się, bo to i tak nie zmieni mojego postanowienia.

Katrin · Wysłany: Nie 1:26 pm, 17 Sty 2010 Temat postu:

- W takich momentach żałuję, że Amara, a przynjmniej Vinciego nie ma w pobliżu - powiedziała ponurym głosem - Ale trudno sama sobie poradzę. Nie pozwolę zachwiać równowagi w tym mieście - powiedziala zimnym głosem.

Sebastian · Wysłany: Nie 1:32 pm, 17 Sty 2010 Temat postu:

- Błędnie pojmujesz definicję równowagi. I to jest właśnie to, do czego zmierzam - odrzekł - Gdybyś się lepiej nad tym zastanowiła, zamiast mi przeszkadzać, to wzięłabyś się wreszcie do roboty i nie zajmowała się bzdurami.

Katrin · Wysłany: Nie 3:01 pm, 17 Sty 2010 Temat postu:

- Bzdurami? - prychnęła - A tak w ogóle to co Ci się nagle tak o innych wampirach przypomniało. Przez ponad 500 lat siedziałeś sobie w Afryce i gdzieś miałes konflikty naszej rasy - powiedziała zimnym jak stal głosem - Sama musiałam uciszyć rebelie w Meksyku. Wyjaśniać konflikty w Azji. Pilnować by dzikie wilkołaki nie pozwalały sobie na luźne wypady na polowania. - zamilkła gładząc Necis po łebku.

Sebastian · Wysłany: Nie 3:05 pm, 17 Sty 2010 Temat postu:

- Pięknie się złościsz - powiedział z westchnieniem - warto było tutaj przyjeżdżać, chociażby, aby to zobaczyć.