Piaszczysta plaża

Petra · Wysłany: Pią 8:40 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

- Widzę, że lubicie nasze tereny. Więc... Rozgość się moja droga i ciesz urodzajem ofiar, zwierzyny i czego tam jeszcze dusza zapragnie. Piękna noc, nieprawdaż?

Samantha · Wysłany: Pią 8:43 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

'Nasze tereny?' Phi.. - To są tereny całego miasta. Tak samo moje jak i Twoje - odrzekła wciąż uśmiechnięta - Oczywiście, noc czarująca- dodała, uśmieszek nie znikał z jej twarzy

Petra · Wysłany: Pią 8:46 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

- Skoro tak twierdzisz... - nie miała nastroju wpadać w głębsze kłótnie. Założyła buty, wciąż wpatrując się w dziwną kobietę. - Umiesz się przemieniać? Tak ot, bez pełni?

Samantha · Wysłany: Pią 8:49 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

Pokręciła nosem - Ktoś tu jest ciekawski - odparła patrząc w niebo. Oczywiście, że umiała przemieniać się w każdej chwili, jednak nie była zbyt rozmowna. Wolała utrzymywać rozmówcę w niewiedzy.

Petra · Wysłany: Pią 8:52 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

- Taaa... tylko się zastanawiałam, czy bez miecza sobie poradzę. Widocznie nie. Cóż, w takim razie wracam do siebie. Żegnaj i proszę - nie zostawiaj za dużo futra w okolicach ludzi. Później strasznie to przeszkadza w posiłkach. - odwróciła się i ze śmiechem pobiegła w stronę warowni.

Samantha · Wysłany: Pią 9:01 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

- W czymś jeszcze? Powiedz, żebym przypadkiem tego nie unikała - powiedziała z uśmieszkiem. Zauważyła pełzającego po plaży kraba. Wzięła go w dłoń i rzuciła nim prosto w wampirzycę. Po chwili, szybko się odwróciła, udając, że o niczym nie wie.

Petra · Wysłany: Pią 9:06 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

Odwróciła się z wyrazem pogardy na twarzy i odrzuciła kraba w stronę kobiety.
- No cóż... Do następnego spotkania zdążę chyba napisać Ci listę. Jeżeli potrafisz ją przeczytać...
W zawrotnym tempie wróciła do niej i zaczęła kręcić się dookoła w piasku, by rozsypać go robiąc mini burzę piaskową.
- Ciekawe, ile zajęłoby Ci czyszczenie swojego bezcennego futra.

Samantha · Wysłany: Sob 12:27 pm, 21 Lis 2009 Temat postu:

Samantha wciąż spokojnie sobie siedziała i patrzyła w niebo - W takim razie, nagraj się na pocztę, później odsłucham, bo wiesz, rzeczywiście mogę mieć kłopot z przeczytaniem - rzekła tą samą barwą głosu - A Ty? Chyba dawno nie byłaś u dentysty... - dodała uśmiechnięta, patrząc na jej uśmiech.

Petra · Wysłany: Sob 12:38 pm, 21 Lis 2009 Temat postu:

- Ależ nie muszę - odpowiedziała, wyszczerzając swoje kły w śnieżnobiałym uśmiechu - codziennie piłuję je papierem ściernym, żeby mi się nie stępiały. A co do poczty... To wybacz, ale skończyły mi się pieniądze na telefonie. Chyba będziesz musiała sporo poczekać na wiadomość.

Samantha · Wysłany: Sob 1:02 pm, 21 Lis 2009 Temat postu:

- Co za szkoda - odrzekła udając zmartwienie. Wstała, wzięła swoje zakupy i spokojnie poszła w stronę morza. Szła brzegiem plaży w kierunku swojej komnaty - Żegnaj Petro! - zawołała z ironicznym uśmieszkiem.

Petra · Wysłany: Sob 2:00 pm, 21 Lis 2009 Temat postu:

-Żegnaj Samantho! - odrzekła, lekko zdezorientowana, skąd to stworzenie zna jej imię. Pobiegła do swojej warowni, patrząc czasami przez ramię, na oddalającą się kobietę.

Nettie · Wysłany: Wto 8:00 pm, 01 Gru 2009 Temat postu:

*przechadzała się samotnie po plaży.*
-Nienawidzę tego miejsca, nienawidzę...
*powtarzała w myślach*

Rain · Wysłany: Sob 5:03 pm, 19 Gru 2009 Temat postu:

Wybrała się na spacer i zawędrowała właśnie tutaj. Szła brzegiem, a fale łagodnie uderzały o jej stopy. Zatrzymała się na moment i spojrzała w dal, na morze.

Petra · Wysłany: Pią 6:51 pm, 08 Sty 2010 Temat postu:

Biegała sobie po plaży, jak zwykle ubrana w skórzaną kurtkę i jeansy. Śnieg sypał bardzo gęsto, tworząc białą warstwę na piasku. Na morzu były widoczne kry. Petra strzepała śnieg z czapki, cały czas przesuwając się wzdłuż brzegu.

Vedette · Wysłany: Pią 6:57 pm, 08 Sty 2010 Temat postu:

Na plażę wpadła Vedette cała w skowronkach. Zobaczyła w oddali Petrę, lecz nie zrobiła w jej stronę żadnego gestu. Dziewczyna zaczęła tańczyć nad brzegiem morza. Głowę uchyliła do góry i przymknęła oczy, a śnieg padał na jej gorącą twarz i topniał, by spłynąć jako łza po policzku...