Świerkowy las

Katrin · Wysłany: Śro 2:25 pm, 18 Lis 2009 Temat postu:

Porzuciła ciało leśniczego jak szmacianą lalkę. Otarła dłonią okolicę wokół ust. Uśmiechnęła się szeroko.

Deidra · Wysłany: Śro 2:28 pm, 18 Lis 2009 Temat postu:

Jej mięśnie się napięły. Woń krwi pobudzały ją i to bardzo. Ale umiała panować nad sobą. Złapała się gałęzi drzewa i robiąc salto znalazła się na niej. Usiadła i wzrokiem chłonęła każdy ruch, nawet powiew wiatru.

Katrin · Wysłany: Śro 2:31 pm, 18 Lis 2009 Temat postu:

Wracała tę samą drogą, więc z powrotem trawiła na dziewczynę. Przyjrzała jej się uważnie.
- To smutne - powiedziała cicho - kiedy nasza samokontrola nas zawodzi - uśmiechnęła się z zaintrygowaniem.

Deidra · Wysłany: Śro 2:33 pm, 18 Lis 2009 Temat postu:

Nie wiem o kim mówisz- powiedziała jakby nie wiedziała oczym tamta mówi. W środku targały nią silne zewy, jednak ona była urodzoną aktorką, po której nic nie było witać.

Katrin · Wysłany: Śro 5:05 pm, 18 Lis 2009 Temat postu:

Zaśmiała się znowu zimno. Przekręciła lekko głową. Szybko i zwinie wskoczyła na gałąź na której siedziała dziewczyna.
- Przede mną tego nie ukryjesz - wyszeptała świdrując ją czerwonymi tęczówkami - Widzę jak cierpisz próbując uwięzić to co w Tobie, według Ciebie jest najgorsze. Wiesz mi prędzej czy później się złamiesz - uśmiechnęła się, a spomiędzy jej warg wychyliły się ostro zakończone kły.

Deidra · Wysłany: Pią 9:00 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

Wystawiła głowę do góry i uśmiechnęła się szelmowsko ukazując szczyty czterech największych kłów. Niczego nie ukrywam, a podobno cierpienie daje Ci możliwość poznania siebie i stania się silniejszym - powiedziała z lekką pasją w głosie. Cofnęła się i oparła o korę nasuwając kaptur na głowę.

Katrin · Wysłany: Pią 9:04 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

Zaśmiała się znowu zimno. Co raz bardziej ten piesek jej się podobał.
- Ale wyrzuty sumienia - dodała patrząc na nią intensywnie czerwonymi tęczówkami - mogą jedynie przyprawić o szaleństwo.

Deidra · Wysłany: Pią 9:07 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

Wiesz po pewnym czasie sumienie milknie w tobie. Nie czujesz już nic, poza nienawiścią, gniewem i chęcią zemsty - powiedziała już spokojnie. Grzywka spadła jej na jedno oko. Włożyła ręce pod głowę i spojrzała niebieskimi oczyma na Kat.

Katrin · Wysłany: Pią 9:15 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

- Ja to wiem - odrzekła swobodnym tonem - ale Ty o tym dopiero się przekonasz - zaśmiała się zimno, ale po chwili spojrzała an oczy wilczycy z subtelnym uśmiechem.

Deidra · Wysłany: Pią 9:19 pm, 20 Lis 2009 Temat postu:

Jej oczy błysnęły niebieskim światłem. Ja to już przeżyłam. To i wiele więcej, pomimo mojego wieku - powiedziała spokojnie i założyła ręce na siebie. Spojrzała na księżyc, który wydawał się jakby był tuż nad ziemią.

Katrin · Wysłany: Sob 1:23 pm, 21 Lis 2009 Temat postu:

Ze swobodnym uśmiechem odrzekła:
- To co przeżyłaś to nic - zaśmiała się cichutko - wszystko jeszcze przed Tobą - spojrzała w niebo. Jej lada twarz jakby zajaśniała w świetle księżyca.

Deidra · Wysłany: Sob 1:36 pm, 21 Lis 2009 Temat postu:

Nie wiesz co przeżyłam, a co nie. I nigdy się nie dowiesz. Możesz mi mówić całe masy słów, że wszystko przede mną, lecz to tylko puste słowa, gdyż mnie nie znasz - rzekła spokojnie i spojrzała na niebo. Słońce już było dość wysoko. Jednak dziękuję za rozmowę - dodała po dłuższej chwili.

Katrin · Wysłany: Sob 1:52 pm, 21 Lis 2009 Temat postu:

- Proszę bardzo - odrzekła ze śmichem - To co - zamknęła oczy, wkurzało ją słońce - kiedy wybierasz się na polowanie? - uśmiechnęła się błogo.

Deidra · Wysłany: Nie 6:23 pm, 22 Lis 2009 Temat postu:

Wbrew pewnym pozorom nie "jadam" ludzi - uśmiechnęła się znikomo. Wystawiła głowę do góry i zaczęła węszyć. Kącikiem oka spojrzała na Kat. Wyciągnęła jabłko z bluzy i wgryzła się w nie. Chcesz może? Mam dwa - roześmiała się i zaraz powróciła do jedzenia soczystego owocu.

Katrin · Wysłany: Pon 6:20 pm, 23 Lis 2009 Temat postu:

Otworzyła jedno oko.
- Nie jadasz ludzi? - zapytała zaintrygowana i nie czekając na odpowiedź dodała - Jesteś bardzo intrygującym stworzeniem - zaśmiała się - A za jabłuszko dziękuję, ale nie skorzystam.
Spojrzała na coraz wyżej wschodzące słońce.
- NO cóż - powiedziała ponownie spoglądając na dziewczynę - czas na mnie.
Niespodziewanie szybko pochyliła się i ucałowała wilczycę w czoło.
Następnie zgrabnie zaczęła przeskakiwać na następne drzewa, a po chwili znikła w gęstwinie.