Las na złotym wzgórzu

Azazello · Wysłany: Pon 6:58 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Uśmiechał się do niej swoim typowym uśmiechem i swoimi nietypowymi żółtymi oczyma. Na chwilę przymknął powieki próbując nie oddawać się nachodzącym wspomnieniom. Spojrzał w niebo. Promienie słabego zimowego słońca oświetliły las, drzewo i jego twarz.

Asilas · Wysłany: Pon 7:08 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

-Przepraszam,za to co teraz powiem,ale...masz piękną twarz...Bardzo...Mój ojciec taką miał-ostatnie zdanie powiedziała szeptem,prawie niedosłyszalnie...

Azazello · Wysłany: Pon 7:11 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Uśmiechnął się. - Dziękuje za ... komplement. - powiedział. Nigdy nie przywiązywał zbytniej wagi do swego wyglądu.

Asilas · Wysłany: Pon 7:20 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

-Proszę...-szepnęła tylko,po czym usiadła na śniegu.
Nie było jej zimno,wręcz przeciwnie. Patrzyła na miliony kryształków śniegu. Były piękne...

Azazello · Wysłany: Pon 7:23 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Westchnął lekko i także osunął się na śnieg podpierając plecy o pień drzewa. Spojrzał na nią wciąż z nikłym uśmiechem.

Asilas · Wysłany: Pon 7:32 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Po kilku chwilach Asilas zapytała niepewnym tonem:
-Lubisz bycie wilkołakiem?
Jej ręce krąży po śniegu,jak gdyby czegoś szukała...

Azazello · Wysłany: Pon 7:43 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Miał ochotę się roześmiać.
- To kwestia przyzwyczajenia. Z reszta czy to ma jakieś znaczenie? Jestem nim i tyle. - powiedział i kopnął grudkę śniegu.

Asilas · Wysłany: Pon 7:47 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Popatrzyła na niego smutno,po czym ponownie zapytała:
-A czy...Jak mniemam jesteś wilkołakiem,który ludzi zabija?
Popatrzyła na niego,aby po chwili przenieść wzrok na jakiś stary powalony pień...

Azazello · Wysłany: Pon 7:52 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

To rozśmieszyło go jeszcze bardziej.
- Nie...staram się od tego powstrzymać. Zbyt bliskie miałem z nimi kontakty za życia.. za normalnego życia. - powiedział bo zabrzmiało to jakby umarł. Ale czy coś podobnego naprawdę nie dzieje się w przemianie?

Asilas · Wysłany: Pon 7:56 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Znów spojrzała kątem oka na chłopaka:
-Ja zabiłam tylko jednego...- A był to mój ojciec...-dodała w myślach-...I już więcej tego nie zrobię...
Westchnęła głośno,patrząc pustym wzrokiem w niebo...

Azazello · Wysłany: Pon 7:58 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Pokiwał głową. Też nieraz miał ochotę dokonać mordu . W dodatku na członkach swojej rodziny. Ale wtedy wina byłaby dużo większa.

Asilas · Wysłany: Pon 8:12 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Westchnęła cicho,po czym ona także podpełzła pod drzewo,opierając się o nie. Nie wiedząc co powiedzieć zaczęła bawić się jakimś zwiędłym liściem. Palcem wskazywała mu drogę,a ten-kierowany przez nią-wykonywał najróżniejsze powietrzne akrobacje...

Azazello · Wysłany: Pon 8:19 pm, 18 Sty 2010 Temat postu:

Przekrzywił głowę przyglądając się liściu odlatującemu w dal.
- Przypuszczam ze to twoja moc? - spytał jakby nie wiedział.

Asilas · Wysłany: Wto 3:28 pm, 19 Sty 2010 Temat postu:

Pokiwała w zamyśleniu głową. Kiedy popatrzyła na niego,liść z wolna opadł na czysty,biały śnieg:
-A Twoja?-zapytała tonem cichym,i jednocześnie spokojnym...

Azazello · Wysłany: Wto 6:04 pm, 19 Sty 2010 Temat postu:

Uśmiechnął się i spytał najzwyczajniej w świcie: - Masz jakąś broń przy sobie? - chciał dokonać prezentacji .