Złote jezioro

Petra · Wysłany: Pią 3:02 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

- Mówisz, że masz ochotę mnie zabić. Więc dlaczego tego nie zrobisz?
Oparła głowę na dłoniach, patrząc na nią z uwagą.
- W czym jesteśmy gorsi od Was? Obydwie rasy są nieśmiertelne, zabijają, bo to leży w ich naturze. W Was została może resztka człowieczeństwa, jednak my też mamy ludzkie odruchy, uczucia... Czy naprawdę uważasz, że jesteśmy gorsi?

Vedette · Wysłany: Pią 3:04 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

- Gorsi? Jesteście istotami bardzo zróżnicowanymi. Musicie żyć...znaczy istnieć, byśmy i my mogli. Równowaga świata. I nie ma tu dyskusji na temat kto jest gorszy, bo każdy jest inny. - powiedziała cicho nie patrząc na wampirzycę. - Tak dla jasności- nie atakuję bez ważnego powodu. Mam swoje zasady. - mruknęła pod nosem.

Petra · Wysłany: Pią 3:07 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

- To... godne pochwały - zaśmiała się lekko. - Więc uważam, że pytanie dlaczego Cię nie zabiłam, było wysoce nie na miejscu. Tym samym zasugerowałaś, iż jesteśmy stworzeniami bez zasad, biorącymi czystą przyjemność z tak zwanego "kopania leżących". Zastanawia mnie tylko... Skąd wyciągnęłaś takie stereotypy?

Vedette · Wysłany: Pią 3:09 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

- Żyję 18 lat dopiero. I w ciągu tego krótkiego czasu sporo przeżyłam i doświadczyłam. Trzeba było szybko dorosnąć. - odpowiedziała i zakryła twarz dłońmi.
Oddychała głęboko.
Wyjęła z kieszeni mały, zielony notatnik. Spojrzała na niego z obrzydzeniem i położyła przed sobą. Usiadła po turecku i posypała pyłem. Notatnik zapłonął.

Petra · Wysłany: Pią 3:15 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

- Mam 144 lata. Przeżyłam troszeczkę więcej od Ciebie i sądzę, że naprawdę byłoby lepiej, gdybyś mi powiedziała, co się stało. Uznaj to za tą swoją obiecywaną... przysługę.

Vedette · Wysłany: Pią 3:16 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

- Przysługę w innym sensie mi chodziło. - nie odrywała wzroku od płomieni. - Tajemnice są piękne bo nas ciekawią. - powiedziała cicho i zaczęła dłońmi machać nad ogniem.

Petra · Wysłany: Pią 3:21 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

- Czyli nie mamy o czym rozmawiać - stwierdziła cierpko i wstała - Do szybkiego zobaczenia... Ved. - po tych słowach zaczęła się oddalać w kierunku jeziora.

Vedette · Wysłany: Pią 3:22 pm, 01 Sty 2010 Temat postu:

Kiwnęła głową i zgasiła płomienie. Pobiegła jak najszybciej i oddaliła się od tego miejsca.

Petra · Wysłany: Sob 2:54 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Coś ciągnęło ją do tego miejsca... Coś skłoniło ją, żeby właśnie tutaj spotkała się z Vedette. Dawno nie czuła się tak okropnie. Weszła kilka kroków do wody, nabierając ją w ręce i przemywając sobie twarz. W sumie sama nie wiedziała o czym chciała porozmawiać z tym wilkołakiem. Miała po prostu taką potrzebę.

Vedette · Wysłany: Sob 2:57 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Do jeziora zbliżyła się Vedette. Była blada i miała podkrążone oczy, jednak nie narzekała. Zobaczyła Petrę w oddali. Zaśmiała się gardłowo pod nosem.
- Telepatia? - szepnęła pod nosem.
Wampirzyca na pewno ją usłyszała, dlatego się Ved nie zbliżyła. Szła nadal i zachwycała się swoimi widokami.

Petra · Wysłany: Sob 2:59 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

- Tutaj wszystko się zaczęło - powiedziała powoli i odwróciła się do Ved.
Wyszła z wody, wpatrując się w miejsce, gdzie kiedyś szły do pomnika.
- Przepraszam. Nie powinnam Ci tego mówić.

Vedette · Wysłany: Sob 3:00 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Zagryzła wargi.
- Na prawdę już nie wiem Petro. Pogubiłam się. Za dużo tego jest jak dla mnie. Przecież mam tylko 19 lat... - szepnęła i stanęła obok wampirzycy.

Petra · Wysłany: Sob 3:04 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Była w niezbyt dobrym nastroju. Cały czas czuła przygnębienie z faktu, że wyjawiła swoje przypuszczenia. W duchu modliła się, żeby nie były one prawdziwe.
- Chodź za mną - powiedziała i ruszyła w kierunku ruin.

Vedette · Wysłany: Sob 3:05 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

Spojrzała za odchodzącą istotą. Jej blada skóra połyskiwała troszkę, i przykuwała uwagę. Poszła za nią bez pytania. Czy chciała poznać prawdę? - pomyślała.

Petra · Wysłany: Sob 3:07 pm, 23 Sty 2010 Temat postu:

- Nie powinnam tego mówić. Tam nad morzem. Nikt nie powinien wiedzieć takich rzeczy - mówiła to jakby z wyrzutem. W ogóle nie wiedziała jak przeprowadzić tą rozmowę...