Komnata Volire

Volire · Wysłany: Nie 4:58 pm, 29 Lis 2009 Temat postu: Komnata Volire

Miejsce, w którym dominują kolory czerni i zieleni. Wszystko idealnie dobrane, dość duże pomieszczenia, w którym właścicielka spędza czas. Jest tutaj dość duży salon, w nim kanapa i szklany stolik, na ścianach wiszą obrazy. Regał z fotografiami i świecami, które zawsze się palą. W komnacie znajduje się również łazienka, w niej okrągła wanna, stojąca po środku. W pomieszczeniu znajduje się też kilka luster. [/i]

Taylor · Wysłany: Nie 8:25 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

Pojawił sie tutaj na korytarzu zaraz za Volire i czekał aż dziewczyna otworzy drzwi do jej komnaty. Mógł sam to zrobic bez problemu, ale nie będzie jej drzwi wywarzał.

Volire · Wysłany: Nie 8:27 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

Przeszła obok Taylora i otworzyła drzwi od komnaty kluczem, włożyła go znów do kieszeni i wpuściła chłopaka do środka. - Witam w moich skromnych progach. Rozgość się. - powiedziała uśmiechając się tajemniczo. Sama zamknęła za nimi drzwi i usiadła na kanapie patrząc na niego.

Taylor · Wysłany: Nie 8:31 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

Wszedł i rozejrzał się po pomieszczeniu. - Mhmm...mrocznie ciekawie bardzo fajnie. - dostrzegł lustro i cóż swojego odbicia przecież nie zobaczy. - Na cholere Ci te lustra? -spytał rozbawiony.

Volire · Wysłany: Nie 8:35 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- Na cholerę? - sama się zaśmiała. - Lustre moze i nie odbiją mojego oblicza, ale odbijają wszystko dookoła. Na przykład świecie... Dodają tutaj uroku. Według mnie przymnajmniej. - uśmiechnęła się do niego uroczo.

Taylor · Wysłany: Nie 8:41 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- No tak. - zaśmiał się podchodząc bliżej niej. Zmierzył ją szyderczym wzrokiem. - Ile ty masz lat? - spytał w końcu ciekawy tego faktu.

Volire · Wysłany: Nie 8:53 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- A na ile ci wyglądam? - uśmiechnęła się cwaniacko. Przeczesała jedną ręką włosy i spojrzała na niego tajemniczo.

Taylor · Wysłany: Nie 8:56 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- Jakieś 20 ludzkich lat. - rzekł z uśmiechem i zrobił kilka kroków do przodu siadając obok niej na kanapie. Oparł się rękom na zagłówku sofy tak, że palcami bawił się jej końcówkami włosów. Nie dało się ukryć, że mu się spodobała/.

Volire · Wysłany: Nie 8:58 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- Dziewiętnaście, ale byłeś blisko. - uśmiechnęła się puszczając mu oczko. Delikatnie przysunęła się do niego i znów tajemniczy uśmiech zagościł na jej twarzy.

Taylor · Wysłany: Nie 9:05 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- Opowiesz mi coś o sobie? - spytał uważnie ją obserwując. Jedną ręką delikatnie musnął jej kark pod włosami. Był ciekaw.

Volire · Wysłany: Nie 9:10 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- A co takiego chciałbyś wiedzieć? - spytała przechylajac lekko głowę. Nie wiedziała co konkretnie miała mu powiedzieć, może on chciał zapytać o jakieś szczegóły. Wpatrywała się w jego urocze oczy z uśmiechem. - Nie wiem czy jestem dość ciekawa by Cię zainteresować... - wymruczała cicho.

Taylor · Wysłany: Nie 9:39 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- Jak zostałaś przemieniona? - spytał z nutką ciekawości w głosie i przysunął się do niej jeszcze bliżej. Dłonią zjechał po jej ramieniu.

Volire · Wysłany: Nie 9:49 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- Jak zostałam przemieniona? - powtórzyła pytanie. No cóż historia była zwykła, normalna. Zerknęła na niego, gdy się przysunął. Uśmiechnęła się szczerze. - Miaszkałam w niewielkim mieście, z rodziną, przyprowadził się tam wampir, dość młody. Spodobałam mu się i chciał, żebym została taka jak on. Uwiódł mnie i zamienił, później dopadli go jego przeciwnicy i zabili, a ja... Zostałam tak i musiałam sobie poradzić.

Taylor · Wysłany: Nie 10:34 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- ah. - westchnął z uśmiechem na twarzy i wodził wzrokiem po jej ciele. - Więc jesteś z trzeciego miotu. - podsumował na koniec.

Volire · Wysłany: Pon 7:22 am, 30 Lis 2009 Temat postu:

- A wyglądam na kogoś kto to wie? Nie mam pojecia z którego miotu jestem. Nie miałam kontaktu z innymi wampirami do tej pory. - westchnęła cicho. Zanim trafiła do tej krainy nie znała nikogo, nie miała pojęcia czy ktoś ustala jakieś prawa dla wampirów. Dla niej było to wszystko nowe. Przez ponad dwa tysiąc lat nie spotkała nikogo z jej świata. Ukrywała się nie chcąc pokazać światu. Odwróciła lekko głowę w bok.