Komnata Katrin Rosse

Petra · Wysłany: Czw 2:54 pm, 17 Gru 2009 Temat postu:

- Jak to się stało, że nie zginęliście? Przecież wszystkie podania... Tak wiem i tak mają mało wspólnego z rzeczywistością. - Podkurczyła nogi, zwijając się na fotelu i przymknęła oczy. Nie mogła sobie wyobrazić życia w tak odległych czasach, to wszystko wydawało się takie dalekie i nierealne.
- Możesz powiedzieć mi coś więcej o Sebastianie? Kim był jako śmiertelnik? I dlaczego to właśnie on został wybrany?

Katrin · Wysłany: Pią 2:26 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Nie wiemy dlaczego nie zgineliśmy - odparła cicho - Sam Mistrz był przekonany, że gdybyśmy chcieli go zniszczyć sami byśmy zginęli... - westchnęła - Jak widać on nawet nie wiedział wszystkiego.
Przeczesywała włosy palcami. Siedziała tak jak to nauczano siedzieć młode dziewczęta w zamierzchłych czasach.
- Sebastian - zaczęła patrząc w przestrzeń nieobecnym wzrokiem - był najbardziej oryginalny z nas wszystkich. Za życia był podobno wysoko postawionym członkiem pewnego plemienia w Północnej Ameryce. Jednak ja w to nie wierzyłam. Bardziej pasował mi do roli biednego chłopa tarzającego się w błocie ze świniami - pokręciła głową - Ale nikt tego nie roztrząsał, bo widzisz - przeniosła nogę na nogę i spojrzała w jej oczy - Nasz Stwórca powtarzał nam, że ważne jest to kim dzięki niemu się staliśmy, a nie kim byliśmy, za nim staliśmy się hmm bogami. Nie znam powodów dla którego Mistrz uczynił go nieśmiertelnym. NIe wiem nawet dlaczego ja stałam się chodzącym drapieżnikiem. NIgdy nam się z tego nie zwierzał - westchnęła głęboko.

Petra · Wysłany: Pią 2:39 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Ale przynajmniej was nie zostawił samym sobie - powiedziała cicho.
- A Ty? Kim byłaś przed przemianą? Gdzie mieszkałaś? Oczywiście... Jeżeli chcesz mi to powiedzieć.

Katrin · Wysłany: Pią 10:46 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Nie powiedziałabym, że nie zostawił nas samym sobie - powiedziała zamyślonym głosem.
Przez chwilę nad czymś myślała. PO chwili uśmiechnęła się subtelnie, ale to wystarczyło by w jej policzkach ukazały się dołeczki.
- Jesteś zmęczona, musisz iść w tej chwili spać - powiedziała cichym melodyjnym głosem.
Zaczęła "usypiać" wampirzycę, uśmiechając się, ale jej rozszerzone źrenice były zamyślone.

Petra · Wysłany: Pią 10:51 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Tak, tak, już sobie idę. Dziękuję za wszystko i... przepraszam za to całe zamieszanie - uśmiechnęła się lekko.

Katrin · Wysłany: Pią 10:53 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Nic nie szkodzi - odparła spokojnie.
Nagle przesłała w stronę wampirzycy, usypiający ładunek. Taki, po którym automatycznie: ZzZzZzZz

Petra · Wysłany: Pią 10:56 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

Nie zdążyła nawet pomyśleć o wyjściu z komnaty. Zwinięta w kłębek na fotelu poczuła falę miłego ciepła. Zamknęła oczy i natychmiast zasnęła.

Katrin · Wysłany: Pią 11:09 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

Przez chwile wpatrywała się w śpiącą wampirzycę. PO chwili wstała. Bez trudu podniosła Petrę i złożyła ją w swoim łóżku. Nakryła ją ciepłym kocem. Nagle na łóżko wskoczyła Necis. Katrin nie zwracała na nią uwagi, tylko pochyliła się nad nocną szafką i domknęła ją porządnie. Kotka miauknęła cicho.
- W takich chwilach żałuje, że mój mały eksperyment się udał, Necis - szepnęła wampirzyca i pogłaskała kotkę po głowie.
Katrin, krokiem modelki, podeszła do barku. Nalała do czystej szklanki ABRh-. Postawiła ją na stoliczku nocnym obok śpiącej wampirzycy. Katrin stanęła koło łóżka, nad czymś się zastanawiając. PO chwili delikatnie ujęła dłoń Petry. Jej jeden palec podniosła do ust i delikatnie, wręcz minimalnie nakłuła go zębem. Zlizała kropelkę krwi. Odłożyła rękę wampirzycy na miejsce. Przez chwilę stała z zamkniętymi oczami. Powoli otworzyła oczy, które były całe czarne, ale już po chwili przeszły w normalny szkarłatny kolor.
Uśmiechnęła się szeroko. Podbiegła do szafy i wyjęła z niej ozdoby świąteczne. Raz dwa udekorowała pokój i ubrała mała choineczkę. Ozdoby wisiały nawet na klatce Cordisa.
Wampirzyca usiadła na szerokim parapecie z zamyślonym wyrazem twarzy.

Petra · Wysłany: Pią 11:21 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

Musiało minąć kilka godzin. Petra obudziła się, jednak nadal nie otwierała oczu. Zwinęła pod brodą koc, przeciągając się lekko. Próbowała sobie przypomnieć, co jej się śniło, jednak miała pustkę w pamięci. Przyłożyła policzek do poduszki i powoli zrobiła wdech. Coś jej nie pasowało. To nie był zapach jej pościeli, różnił się minimalnie od zwykłego zapachu jej rzeczy. Otworzyła oczy i lekko uniosła się na łokciach.
- No tak... Nie ma jak się do kogoś wprosić i zasnąć - mruknęła zaspanym głosem i ziewnęła przeciągle. Rozejrzała się po pokoju, jej wzrok wszędzie napotykał świąteczne dekoracje. Nagle zauważyła Katrin siedzącą przy oknie.
- Zakładam, że nie masz nic wspólnego z moją nagłą zmianą miejsca noclegowego? - zapytała z lekkim uśmiechem. Przetarła oczy, próbując przyzwyczaić się do łagodnego światła pokoju,

Katrin · Wysłany: Pią 11:28 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

Uśmiechnęła się lekko. Zdążył już zapaść zmrok więc, delikatnie uchyliła okno.
- Dobrze spałaś? - zapytała podchodząc do wampirzycy i podając jej szklankę z krwią.
siadła na krawędzi łóżka.
Necis wdrapała się jej na plecy, tak żeby mogła wpatrywać się w Petrę, co robiła z intensywnością.

Petra · Wysłany: Pią 11:35 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Już dawno nie miałam okazji tak dobrze spać - odpowiedziała również z uśmiechem. Usiadła po turecku pod kocem. Wzięła w rękę szklankę i wtedy rzuciła jej się w oczy mała ranka na palcu.
- Hm... nie przypominam sobie, żebym się o coś skaleczyła - powiedziała sama do siebie i wypiła kilka łyków ze szklanki.
- A tak nawiasem mówiąc, czuję się jak po jakiejś niezłej imprezie... To znaczy... W pewnym momencie urwał mi się film.

Katrin · Wysłany: Pią 11:39 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Zwykłe zmęczenie - odparła ze spokojem - Nawet nieśmiertelni muszą czasem wypocząć.
Uśmiechnęła się z zadumą. delikatnie podrapała kotkę, która nadal wpatrywała się w Patrę.
- Skoro mowa o imprezach - zaczęła po chwili - to chyba muszą wziąć się za dekorowanie warowni... no i sali... i jeszcze trzeba krew przynieść... i coś ugotować dla psów... i prezenty pokupować...i posprzątać - westchnęła głęboko.

Petra · Wysłany: Pią 11:42 pm, 18 Gru 2009 Temat postu:

- Postaram Ci się pomóc - powiedziała kończąc napój. Pozwolił jej on się dobrze rozgrzać. Na jej policzki wróciły lekkie rumieńce - nie za bardzo znam się na dekorowaniu... no i mój zmysł estetyczny pozostawia wiele do życzenia, jednak... Jestem do Twojej dyspozycji - po tych słowach wygrzebała się spod koca i ziewając lekko stanęła koło łóżka.

Katrin · Wysłany: Nie 7:56 pm, 20 Gru 2009 Temat postu:

Uśmiechnęła się szeroko.
- Na to liczyłam - powiedziała melodyjnie.
Wstała z łóżka, a Necis zeskoczyła z jej ramienia.
- Zajmiesz się najpierw krwią i mięsem dla psów - powiedziała dziewczęcym głosem - Jak się już uwiniesz spotkamy się najpierw na sali. Trzeba ją udekorować.
Podbiegła tanecznym krokiem do drzwi. Uśmiechnęła się i już jej nie było.

________________________________________________
Wbiegła do pokoju w podskokach. Rzuciła szarą torbę na łózko i wyjąwszy z szafy czerwoną kreację, pobiegła do łazienki. Po chwili wyszła już ubrana i uczesana. Przejrzała się w lustrze i kiwnęła głową. Szybko chwyciła szarą torbę i zaniosła ją na sekretarzyku. Po paru minutach brzdękania i innych hałasów, zebrała z blatu kilkanaście tak samo zapakowanych prezentów. Wychodząc chwyciła jeszcze jedną większą i kilka również malutki paczuszek z szafy i tak obładowana wymknęła się z pokoju.

_________________________________________________
Wpadła tylko na chwilę do pokoju. Zostawiła swoje prezenty na łóżku. Dała jeść Necis i Cordisowi, po czym powoli wyszła z pokoju.

___________________________________________________
Weszła do pokoju ze śpiącą Petrą na rękach. Cordis siedzący na oknie cicho zaskrzeczał na powitanie. Katrin, zrzucając na podłogę prezenty, złożyła wampirzycę na swoim łóżku. Nakryła ją kołdrą. Przyniosła z łazienki mory ręcznik, którym wytarła z krwi twarz wampirzycy. Usiadła na skraju łóżka i wpatrywała się w nią. Spod szafy wypełzła Necis. Ze zmrożonymi ślepiami szybko wskoczyła na łóżko. Jakby ze złością wpatrywała się w nieruchomą Petrę.
- Dość Necis - powiedziała ostro Katrin i zdjęła ja z łóżka - Od tej pory masz traktować tę dziewczynę na równi ze mną. Rozumiesz? - wpatrzyła się w oczy kotki.
Necis, najpierw prychała, ale później kiwnęła łebkiem w dół. Katrin wstała i podeszła do sekretarzyka. Wyjęła czystą, niezapisaną kronikę. Zaczęła cos pisać ekskluzywnym piórem. Tymczasem Necis położyła się na łóżku obok Petry.

Petra · Wysłany: Nie 10:43 pm, 27 Gru 2009 Temat postu:

Kilka razy poruszyła się niespokojnie na łóżku. Po chwili jednak zwinęła fragment kołdry i przycisnęła ją do siebie, podkurczając jednocześnie nogi. Oddychała miarowo, ze spokojnym wyrazem twarzy.