Komnata Katrin Rosse

Petra · Wysłany: Śro 9:54 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Kim byłaś przed przemianą? Dlaczego pokłóciłyście się z Sam? Sporo by tego było.
Po chwili jej wzrok padł na odkryte ramię Katrin. Zacisnęła zęby i przełknęła ślinę. "Nie, nie zrobisz tego" - pomyślała.

Katrin · Wysłany: Śro 9:57 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Chwilkę - powiedziała i wstała z łóżka. Podeszła do sekretarzyka i na ozdobnej kartce napisała kilka słów, po czym skropiła papier kilkoma kropelkami różanego olejku. Zwinięty rulonik przymocowała do nogi jastrzębia i szepnęła mu kilka słów na ucho. Cordis wyleciała przez otwrte okno.
- Sprawa niecierpiąca zwłoki - powiedziała wyjaśniającym tonem.
Usiadła ponownie na łóżku.
- Przed przemianą byłam nikim - odrzekła ze spokojem - Dosłownie nikim.

Petra · Wysłany: Śro 10:00 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- A moje drugie pytanie? - zamrugała oczami i zakryła twarz dłonią. Wiedziała, że wygląda to dziwnie, jednak nie wiedziała, jak sobie poradzić z pokusą. Powoli wdychała powietrze filtrując je przez rękę.

Katrin · Wysłany: Śro 10:04 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Zauważywszy w jakim stanie jest wampirzyca, Katrin podeszła do barku. Wypiła od razu szklankę krwi, a po chwili niosła dwa kieliszki ABRH+. Jeden z nich podała Petrze. Rana Katrin zaczęła się goić.
- To jest dosyć długa i nużąca historia, która zanudzi Cię na śmierć - powiedziała cicho.

Petra · Wysłany: Śro 10:07 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Właśnie na coś takiego czekałam. Na długą i nużącą historię, która zajmie moje myśli na dłużej niż trzy minuty - powiedziała biorąc z wdzięcznością kieliszek w rękę. Szybko wypiła jego zawartość. Smak był nieporównywalny z nektarem, jednak wystarczył, by opanować pragnienie.
- Szczerze mówiąc... Pragnienie jest dużo gorsze od bólu. Gdybym miała wybierać, to wolałabym jeszcze raz przejść test, niż ciągle mieć ochotę rzucić się na Ciebie - powiedziała z uśmiechem.

Katrin · Wysłany: Śro 10:09 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Jak już mówiłam dać palec to urwą całą rękę - powiedziała znużonym głosem, ale uśmiechnęła się - A co do historii to nie wiem od czego zacząć - przyznała szczerze.

Petra · Wysłany: Śro 10:10 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Najlepiej od początku... - powiedziała cicho, czekając na opowieść. Zarzuciła nogę na nogę i odłożyła kieliszek na szafkę nocną.

Katrin · Wysłany: Śro 10:17 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Westchnęła głęboko.
- Sam jest starsza - zaczęła spokojnie - Jej ojciec był wilkołakiem, pierwszy znanym wilkołakiem, którym był niejaki Prior. W wieku gdzieś około 8 lat przeżyła ona swoją pierwszą przemianę. Z tego co ja wiem oczywiście - zrobiła pauze i upiła łyk krwi - Moim ojcem jak później się dowiedziałam był Amar. Nasza matkę złapał w lesie. Gdy się urodziłam, byłam normalnym dzieckiem. Można powiedzieć, że byłam troszkę bardziej wymizerowana niż inne dzieci, ale cóż. Oczywiście tak jak teraz byłam całkowitym przeciwieństwem Samanthy. Jednak wtedy dogadywałyśmy się. Gdy umarła nasza matka stałyśmy się nierozłączne - znowu zrobiła pauze upijając łyk.

Petra · Wysłany: Śro 10:20 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Jej wzrok stał się na chwilę nieobecny. "A co jakbym jednak spróbowała...". Zamrugała jednak powiekami i z powrotem popatrzyła na oczy Katrin. Dopiero teraz doszedł do niej sens tych słów. Nie przerywała jednak, wsłuchując się w opowieść.

Katrin · Wysłany: Śro 10:25 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Pewnej pełni, więc tej nocy, podczas której Sam w pobliskim lesie wyła do księżyca. Nasza wioskę odwiedził pewien jegomość. Blady, piękny i z czerwonymi oczami. Zapytał wieśniaków, gdzie mnie znajdzie, a oni myśląc, że to bóstwo wskazali mu właściwy dom, do którego skierował się bez wahania. W ten sposób Amar odebrał mi resztę człowieczeństwa i znowu czmychnął.
Westchnęła głęboko patrząc przez okno na sypiący się śnieg.

Petra · Wysłany: Śro 10:33 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Nie bałaś jej się towarzyszyć w ludzkiej postaci? - zapytała wyobrażając sobie całą scenę. Nagle usłyszała cichy głos w swojej głowie "Przecież... Co może się stać?"
- Nic! - nagle zauważyła, że powiedziała to na głos. Wstała gwałtownie. - Przepraszam, to nie do Ciebie. Ja chyba pójdę się przejść.

Azazello · Wysłany: Śro 10:53 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Do okna swej pani podleciał jastrząb. Zapukał pazurem o szybę i usiadł na parapecie okna czekając .

Katrin · Wysłany: Czw 3:23 pm, 31 Gru 2009 Temat postu:

- Rozumiem - powiedziała patrząc na swoją ranę która już zaczęła się goić - zobaczmy się później - rzuciła jeszcze przez ramię podchodząc do okna i biorąc liścik od Cordisa.
Przeczytała z bliżej nieokreśloną miną. Podeszła do sekretarzyka. Napisawszy mały arkusik wysłała z powrotem Cordisa.

Petra · Wysłany: Czw 4:20 pm, 31 Gru 2009 Temat postu:

Uśmiechnęła się przepraszająco i wyszła z komnaty. Odetchnęła z ulgą, kiedy zauważyła, że Cordis nie leci za nią. Poszła natychmiast do swojego pokoju.

Katrin · Wysłany: Czw 4:42 pm, 31 Gru 2009 Temat postu:

Podeszła do barku i opróżniła jedną butelkę krwi. Stała przez chwilę w miejscu, a rana na jej ramieniu zaczęła się z niewiarygodną prędkością zasklepiać. PO chwili nie było ani śladu. Weszła do łazienki i przebrała się, po czym wzięła dwie pary łyżem z szafy i wyszła z pokoju.