Komnata Petry Arkanian

Petra · Wysłany: Sob 9:26 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Zdjęła medalion z szyi i szybko go otworzyła. Wzięła w dwa palce małą buteleczkę, lekko ją potrząsając. Popatrzyła niepewnie na Katrin. Otwarła flakonik i powąchała zawartość.
- Krew - stwierdziła tonem znawcy.

Katrin · Wysłany: Sob 9:28 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Zaśmiała się w duchu.
- Krew - potwierdziła nudnym obojętnym i protekcjonalnym tonem, patrząc w okno.

Petra · Wysłany: Sob 9:30 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

- Nie zwykłam próbować nieznanych napojów... No dobra, dobra, zdarzało mi się - wybuchnęła śmiechem - ale to nie jest żadna trucizna, prawda? - znowu lekko potrząsnęła buteleczką.

Katrin · Wysłany: Sob 9:34 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

- Trucizna? - zapytała sama siebie - Zależy jak na to się patrzy, ale - zrobiła pauzę - raczej to jest przeciwieństwo trucizny. - nadal wpatrzona była w okno- A jeśli chcesz spróbować to radze kropelkę, reszta się przyda - powiedziała obojętnie, ale w duchu zaśmiała się.

Petra · Wysłany: Sob 9:41 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Nadal patrzyła niepewnie na Katrin.
- Jak zacznę rozrabiać, to będzie na Ciebie - powiedziała z uśmiechem i wypiła maleńki łyczek. Poczuła, że krew zaczyna w niej gwałtownie pulsować. Poczuła niezwykłe ciepło i coś w rodzaju ekstazy. Przymknęła oczy, serce waliło jej jak oszalałe. Nic nie mówiła.

Katrin · Wysłany: Sob 9:43 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Z zainteresowaniem przyglądała się wampirzycy. Na wszelki wypadek wstała, gdyż wiedziała, że często sprawdza się przysłowie, dać palec to urwą całą rękę. Oczywiście świadomie Petra by tego nie zrobiła, ale gdy pierwszy raz pije się krew pierwszego miotu... no cóż podobno to jest niezapomniane wrażenie.

Petra · Wysłany: Sob 9:48 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Zamrugała gwałtownie, po czym zakorkowała buteleczkę i powoli odłożyła ją do szafki nocnej. Zrobiła głębszy oddech i spojrzała ponownie na Katrin.
- To... Twoja krew, prawda? - przez chwilę była nieco zaniepokojona.

Katrin · Wysłany: Sob 9:49 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Nadal obserwowała ja jak ciekawy okaz w muzeum.
- Tak to moja krew - powiedziała spokojnie, zarzucając włosami.

Petra · Wysłany: Sob 9:56 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Obejrzała z uwagą na swoje ręce, obserwując kilka blizn po wewnętrznej stronie przedramion. Miała wrażenie, że nieco zbladły. Nie to jednak było najważniejsze. Nadal była lekko podekscytowana. Emocje rozsadzały jej głowę.
- Dziękuję - powiedziała z uśmiechem - to naprawdę najlepszy prezent, jaki mogłaś mi dać. Nigdy jeszcze nie piłam tak... To znaczy, tylko raz miałam okazję próbować krwi innego wampira, a to i tak z trzeciego miotu - zwróciła głowę w stronę Katrin - co tak się na mnie patrzysz? - zapytała ze śmiechem.

Katrin · Wysłany: Sob 9:58 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

- Ahh wybacz- powiedziała z uśmiechem - rzeczywiście to nie grzeczne. PO prostu dawno nie widziałam kogoś kto wypił moja krew i tak sobie podziwiam - zaśmiała się - Kurcze ja to jednak powinnam być czczona - znowu zaśmiała się - spójrz w lustro - dodała.

Petra · Wysłany: Sob 10:06 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

Szybko zeskoczyła z łóżka i zbliżyła się do lustra zamontowanego w sekretarzyku. Spojrzała w powierzchnię zwierciadła. Widok kompletnie ją zszokował, serce drugi raz tego dnia zaczęło walić jak oszalałe. Jej skóra wyglądała jak marmur, a oczy błyszczały niebezpiecznie. Uśmiechnęła się lekko do swojego oblicza w lustrze. Jaśniejsze rysy z ramion i dłoni praktycznie poznikały. Pochyliła lekko głowę.
- To niesamowite - nie zdołała powiedzieć nic więcej.

Katrin · Wysłany: Sob 10:09 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

- Prawda - powiedziała trochę rozbawionym głosem - Dałam to wampirkom, żeby sobie raz do roku poszalały - powiedziała spokojnie - Ale teraz muszę zacząć zamykać drzwi do komnaty - dodała po chwili.

Petra · Wysłany: Sob 10:12 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

- Aż tak? Przecież nikt nie wie, co to za krew - Petra powiedziała to niezbyt przekonanym tonem - ale muszę przyznać, że jesteś dosyć smaczna - wyszczerzyła figlarnie kły, po czym znowu usiadła na łóżku podkurczając nogi.

Katrin · Wysłany: Sob 10:15 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

- Dowiedzieć sie i tak dowiedzą, ale - usiadła ponownie - Sama powiedz, tylko szczerze i przemyśl odpowiedź, - uśmiechnęła się anielsko - czy nie masz teraz przemożonego pragnienia, aby powalić mnie na ziemię i wpić się w moją szyję, aby dostać więcej tego nektaru. - uniosła brwi.

Petra · Wysłany: Sob 10:17 pm, 26 Gru 2009 Temat postu:

- Mam - odpowiedziała bez wahania - jednak wciąż pamiętam, że spory zapas tego cudownego napoju mam w szufladzie i że później miałabym niewyobrażalnego kaca moralnego, że wysączyłam z krwi mojego gościa - odwzajemniła uśmiech.