Komnata Katrin Rosse

Katrin · Wysłany: Śro 3:49 pm, 03 Lut 2010 Temat postu:

Słysząc puknie do drzwi szybko wstała, zrzucając z kolan Necis, która z cichym prychnięciem uciekła pod szafę. Katrin otworzyła drzwi. Ze zdziwieniem podniosła kartkę. Szybko przeczytała notatkę. Z kamienną miną wyszła z pokoju.

Samantha · Wysłany: Pią 10:45 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Ciemna postać szła korytarzem. Miała na sobie czarne spodnie i czarną bluzę z kapturem. Nie chciała, by ktoś ją zobaczył. Stanęła obok drzwi Katrin. Czekała na mieszkankę tej komnaty.

Katrin · Wysłany: Pią 10:59 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Wróciła po chwili nucąc pod nosem swoją ostatnio ulubioną piosenkę czyli " Zło". Wyczuła siostrę już wcześniej, ale i tak delikatnie się zdziwiła widząc ja pod drzwiami do komnaty. " Cóż to się stało, że pofatygowałaś się do mojej skromnej warowni?" zapytała w myślach, wiedząc, że siostra i tak ją usłyszy.

Samantha · Wysłany: Pią 11:02 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Po prostu dawno się nie widziałyśmy - odparła i delikatnie się uśmiechnęła
- Co, już nie mogę się dowiedzieć co u mojej siostry słychać? - zapytała spokojnie.

Katrin · Wysłany: Pią 11:06 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Ale oczywiście, że możesz - powieziała juz na głos swoim zwykłym spokojnym i melodyjnym tonem.
- Prosze wejdź - powiedziała i otworzyła drzwi do komnaty - Tylko nie przestraz się bałaganu - dodała z lekkim usmiechem.

Samantha · Wysłany: Pią 11:08 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Jak zawsze. Bałaganiara - postanowiła trochę się przedrzeźniać z siostrą. Lekkim krokiem weszła do jej komnaty i spokojnie usiadła na jednym z krzeseł. Rozejrzała się po pomieszczeniu.

Katrin · Wysłany: Pią 11:21 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Ta wiem, że nie w twoim stylu - powiedziała z przekąsem - napijesz się czegoś? - zapytała podchodząc do barku.
Necis z zaciekawieniem wyczołgała się spod szafy. Lekkim truchtem przebiegła przez pokój i usiadła tuz przed Samathą, patrząc na nią z widocznym zainteresowniem.

Samantha · Wysłany: Sob 12:55 pm, 06 Lut 2010 Temat postu:

- Kici, kici - zawołała cicho kociaka. Spojrzała na Katrin
- Napiłabym się czegoś. Poczęstuj mnie czym tam masz - powiedziała spokojnie i lekko się uśmiechnęła.

Azazello · Wysłany: Sob 8:35 pm, 06 Lut 2010 Temat postu:

/Rozległo się pukanie w okno. To jastrząb zaskrobał w okno, chcąc by jego pani go wpuściła. Do nogi przywiązaną miał kartkę/

Katrin · Wysłany: Sob 8:52 pm, 06 Lut 2010 Temat postu:

Nalała siostrze kieliszek martini. Sama przez grzeczność nie nalała sobie nic. Podała siostrze kieliszek, a sama podeszła do okna i wpuściła Cordisa do pokoju. Szybko przeczytała dołączony liścik.
- Więc o czym chciałaś ze mną porozmawiać? - zapytała siadając w drugim fotelu.
Necis nieruchomo wpatrywała się w Sam.

Samantha · Wysłany: Nie 12:03 pm, 07 Lut 2010 Temat postu:

Wypiła kilka łyków
- Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, był u mnie ten twój... Sebastian - nie mogła sobie długo przypomnieć jego imienia - Był nienaturalnie grzeczny, spokojny. Czy to za twoją interwencją? Masz na to jakiś wpływ? - zapytała spokojnie.

Katrin · Wysłany: Nie 6:08 pm, 07 Lut 2010 Temat postu:

Przewróciła oczami.
- Uwierz mi nie mam na niego żadnego wpływu. - westchnęła - Gdybym miała już dawno by go tu nie było.
Kotka wskoczyła na kolana Katrin, a ta zaczęła ją automatycznie głaskać.
- Ciesz się, że ty masz spokój - dodała po chwili - Twojej władzy nikt nie podważy.

Samantha · Wysłany: Nie 6:51 pm, 07 Lut 2010 Temat postu:

- Twojej również nikt nie podważy - zauważyła spokojnie - Skąd więc u niego tyle spokoju, którego deficyt tak bardzo dało się odczuć na sylwestrze? - zapytała - Wspominał także coś o tobie - dodała.

Katrin · Wysłany: Pon 12:01 pm, 08 Lut 2010 Temat postu:

- Wytłumaczyłam mu jedynie, że jeżeli ma zamiar tu zostać ma spełnic pewne warunki - wyjaśniła spokojnie - Jednym z nich było przeproszenie ciebie. Chociaz i tak najchętniej wyrzuciłabym go przez okno z najwyższej wieży - dodała z nieukrywaną niechęcią w głosie.

Samantha · Wysłany: Pon 12:08 pm, 08 Lut 2010 Temat postu:

Pokiwała lekko głową
- Widzę więc, że bardzo mu zależy na tym, by być blisko ciebie - stwierdziła spokojnie - Inaczej nie spełniłby warunków, które mu postawiłaś - dodała i delikatnie się uśmiechnęła.