Komnata Katrin Rosse

Katrin · Wysłany: Śro 9:18 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Z grymasem na twarzy po paru minutach znowu z kopała koc. Przesunęła się bliżej krawędzi łóżka.

Petra · Wysłany: Śro 9:21 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Obnażyła kły. "Niech ona się obudzi" - pomyślała. Chciała jak najszybciej skierować się do wyjścia, jednak pewna część umysłu nie pozwalała jej na to. Wstała ponownie oddychając ciężko. Po chwili otworzyła okno, wychylając głowę i próbując otrzeźwić się zimowym powietrzem.

Katrin · Wysłany: Śro 9:24 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Wampirzyca westchnęła przez sen. Mruknęła parę niewyraźnych snów, w łacinie. Westchnęła jeszcze raz tyle, że głębiej i nadal spała.

Petra · Wysłany: Śro 9:26 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Czy byłaby w stanie zabić dla tego nektaru? Sama nie wiedziała. Otworzyła okno na oścież i usiadła na parapecie, z nogami zwisającymi z okna. Widok był niesamowity. Starała się oczyścić myśli, patrząc na połyskujące w pełni księżyca morze.

Katrin · Wysłany: Śro 9:28 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Niedbałym ruchem ręki zrzuciła jedną poduszkę na ziemię. Znowu coś szepnęła po łacinie.

Petra · Wysłany: Śro 9:30 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Uczucie przeszło tak szybko jak się pojawiło. Petra siedziała tak kilka godzin, rozmyślając. Przypomniała sobie dawną dzielnicę portową w Sydney. Uśmiechała się do siebie, machając delikatnie nogami i rozglądając się po okolicy.

Katrin · Wysłany: Śro 9:33 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Nagle, bez żadnego ostrzeżenia, Katrin otworzyła oczy.
- Ojejku jejku jej jak ja dawno nie spałam ojejku jej - szepnęła do siebie.
Dopiero po chwili zobaczyła Patrę.
- A Ty co tu robisz? - zapytała zdziwiona i ręką sprawdziła stan swojej szyi.

Petra · Wysłany: Śro 9:35 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Podskoczyła lekko słysząc jej głos. Zgrabnie zeszła z okna, zamykając je.
- Przyprowadziłam zgubę - powiedziała z uśmiechem wskazując na jastrzębia - wybacz, że nie zapukałam.

Katrin · Wysłany: Śro 9:38 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Przewróciła oczami.
- On jest samo wystarczalny. Trafiłby do domu - powiedziała przeciągając się.

Petra · Wysłany: Śro 9:40 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Nie potrzebuję przyzwoitki - powiedziała cicho patrząc w oczy Katrin - spokojnie bym zasnęła bez tego ptaka, siedzącego mi na oknie.

Katrin · Wysłany: Śro 9:41 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Nie wiedziałam, że idziesz spać - powiedziała ze spokojem, jakby wysyłanie za kimś jastrzębia było normalne.
Wstała i zaczęła ścielić łóżko.

Petra · Wysłany: Śro 9:44 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Słodko wyglądasz jak śpisz - powiedziała i zaśmiała się.
- Siedząc na Twoim oknie i patrząc w dół... Tak sobie pomyślałam... Że w sumie nic o Tobie nie wiem - jej ton przypominał głos zaciekawionego nowym zjawiskiem dziecka.

Katrin · Wysłany: Śro 9:47 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

Westchnęła.
- Sama o sobie nie wiem wszystkiego - powiedziała i zaśmiała się.
Nadal w piżamie usiadła na łóżku po turecku.
- A cóż byś chciała wiedzieć? - zapytała po chwili patrząc w jej oczy.

Petra · Wysłany: Śro 9:50 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Od miesiąca niezmiennie to samo... Ale kiedy ostatnio zadałam te pytania, w niewyjaśnionych okolicznościach obudziłam się w Twoim łóżku - zaśmiała się i usiadła w skórzanym fotelu.

Katrin · Wysłany: Śro 9:51 pm, 30 Gru 2009 Temat postu:

- Chyba pamięć już mnie na starość zawodzi - powiedziała i oparła się wygodnie o poduszki - Więc jak brzmi to pytanie? - zapytała po chwili.