Komnata Samanthy Hope

Sebastian · Wysłany: Pią 8:42 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Stanął pod drzwiami i zapukał donośnie, poprawiając swój płaszcz. Uśmiechnął się pod nosem, grzecznie czekając na reakcję z wewnątrz. Czuł, że szykuje się niezła zabawa.

Samantha · Wysłany: Pią 8:44 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Siedząc na swoim ulubionym parapecie w niezbyt dobrym nastroju, odwróciła lekko głowę w stronę drzwi. Ach tak, Sebastian. Stary, dobry kumpel, którego w jakże miłej atmosferze poznała na sylwestrze.

Sebastian · Wysłany: Pią 8:47 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Założył ręce za siebie, czekając przez kilka sekund. Nie słysząc żadnej reakcji zaczął grzecznie pukać. Stwierdził, że należy zachować minimum pozorów. Ponawiał pukanie co jakiś czas, uśmiechając się do siebie.

Samantha · Wysłany: Pią 8:49 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Wejść - krzyknęła niezbyt miłym tonem. W momencie drzwi się otworzyły. Zlustrowała uważnym wzrokiem mężczyznę, stojącego za nimi
- O Dżizys - mruknęła pod nosem.

Sebastian · Wysłany: Pią 8:50 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Ukłonił się przed nią teatralnie i wszedł do komnaty.
- Ach! Również cieszę się, że Cię widzę Samantho! - oznajmił z czarującym uśmiechem.

Samantha · Wysłany: Pią 8:55 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- To zaraz ci troszkę zepsujemy humorek - oświadczyła nieprzyjemnym tonem. Otworzyła okno, a długie, czarne zasłony zaczęły współgrać z lekkim, chłodnym wiatrem
- Czego tu szukasz? - zapytała.

Sebastian · Wysłany: Pią 8:57 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Po prostu chciałem... Porozmawiać - powiedział luźnym tonem, siadając na jej łóżku. - Przemyślałem całe moje zachowanie podczas Sylwestra i jestem skłonny przytaknąć, iż powiedziałem nieco za dużo. Przepraszam.

Samantha · Wysłany: Pią 9:00 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Nie za wygodnie? - zapytała widząc jego śmiałe posunięcie. Wstała i obeszła łózko dokoła
- Złaź. Nie mam ochoty dusić się po nocy w tych smrodach, które zostawisz - powiedziała ostrym tonem. Na razie nie dopowiedziała nic więcej, niech sam się wygada co do przeprosin.

Sebastian · Wysłany: Pią 9:02 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Wstał grzecznie i popatrzył na nią, wciąż z tym samym uśmiechem.
- To wszystko, co chciałem Ci powiedzieć. Żegnaj - powiedział i skierował się do wyjścia.

Samantha · Wysłany: Pią 9:05 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

Prychnęła ironicznie
- Co za metamorfoza. Jeszcze miesiąc temu niewychowana pijaweczka, a teraz? Chodzi jak szwajcarski zegarek - skomentowała jego zachowanie - To może powiesz mi chociaż co u Katrin? - zapytała, jednak brzmiało to raczej jak zwykłe zdanie.

Sebastian · Wysłany: Pią 9:10 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Myślę, że wszystko w porządku - powiedział z błyskiem w oku - ostatnio chodzi jakoś dziwnie... pogodna - zaśmiał się cicho, stojąc na środku komnaty.

Samantha · Wysłany: Pią 9:11 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- No proszę - mruknęła pod nosem - A to za sprawą czego? - zapytała spokojnie i usiadła na swoim wielkim łożu. Zaśmiała się krótko.

Sebastian · Wysłany: Pią 9:14 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Myślę, że przeszła metamorfozę. Coś jakby wyższy stan świadomości - rzekł poważnym tonem, uśmiechając się leciutko.
- Podejrzewam, że to sprawka jakiegoś mężczyzny - wymruczał cicho swoim czarującym głosem.

Samantha · Wysłany: Pią 9:15 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Nawet nie domyślam się jakiego - skomentowała. Cicho prychnęła. Jak można zakochać się w nim? Przecież on jest... nieatrakcyjny. No cóż, teraz cieszyła się tylko z radości siostry.

Sebastian · Wysłany: Pią 9:18 pm, 05 Lut 2010 Temat postu:

- Myślę jednak, że dowiesz się więcej, kiedy z nią porozmawiasz - powiedział, po czym ponownie się skłonił - miło było Cię widzieć Samantho!