Salon

Petra · Wysłany: Wto 6:55 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Śpimy. Normalnie, na łóżkach. Nie przepadam za trumnami, jeżeli o to chodzi. Ta cała legenda wynika z naszej nieodporności na światło. Ja tam wolę tylko zamknąć okno w pokoju - westchnęła cicho. - Moja komnata wygląda całkiem normalnie - powiedziała ze śmiechem.
Zamilkła na chwilę, jednak zdecydowała się drążyć temat.
- Byłabym jednak wdzięczna, gdybyś mi powiedziała o co chodzi. I tak prędzej, czy później się dowiem.

Vedette · Wysłany: Wto 6:58 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

VEd skrzywiła się.
- Wolę do tej Katry. Ty...jesteś...jakby to ująć? Jesteś taką wampirzą znajomą i nie umiem z tobą tak na poważniejsze sprawy...nie znam Cię. - powiedziała z przerwami i co chwila biorąc głęboko wdech.
- A Katry nie znam bardziej i mogę z nią na poważnie i gdyby co to...na ciebie akurat się nie rzucę, bo się przyzwyczaiłam do Cię ale do tej waszej Katry...- spojrzała na Petrę. Dobrze wiedziała, że nic nie rozumie. - Wiem. Jestem skomplikowana i nic nie rozumiesz. - wywróciła oczami. Jak to u niej.

Petra · Wysłany: Wto 7:06 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Zaraz zaraz... Więc mi nie chcesz powiedzieć, bo mnie znasz, a Katrin chcesz, bo jej nie znasz tak? - była już nieźle zdenerwowana. - Masz rację, nie rozumiem Cię - powiedziała ostro, wracając na kanapę i włączając telewizor. Miała już się nie odzywać, jednak jej wściekłość wzięła górę.
- Jak byłam obcą osobą, też nie chciałaś mi wyjaśnić kilku rzeczy, podając ten sam argument.

Vedette · Wysłany: Wto 7:08 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

Usiadła koło niej na kanapie-jakby robiąc jej na złość.
- No co mam poradzić? Nie zrozumiesz. - powiedziała wpatrując się w ekran.- Widzisz tę ranę? - wskazała na szramę na twarzy. - Pamiątka po podaniu powodu, więc się nie dziw, że nic Ci nie mówię i nie powiem. - mruknęła niezadowolona.

Petra · Wysłany: Wto 7:10 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

Ukryła na chwilę twarz w dłoniach zamykając oczy. Po chwili spojrzała na Vedette.
- Dlaczego z góry zakładasz, że nie zrozumiem? - zapytała powoli i nieco spokojniej.
- I dlaczego posądzasz mnie, że mogę zrobić coś takiego skoro... Ech, nieważne.
Wzięła do ręki pilota i zaczęła przełączać bez większego zainteresowania programy.

Vedette · Wysłany: Wto 7:14 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Nie powiem Ci. - powiedziała stanowczo. - Nie mówię tym, którym nie ufam- proste. - mruknęła pod nosem patrząc w ekran.
- Ja nie nalegam, byś opowiedziała mi swoją historię. Nie interesują mnie żywoty pijawek. Nigdy nie interesowały. A mimo, że mam 19 lat czegoś się nauczyłam...- zamilkła.
To ten dzień. Nic więcej nie powie, nic więcej. Ten dzień jest okropny...

Petra · Wysłany: Wto 7:17 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Toteż nie miałam Ci najmniejszego zamiaru jej opowiadać - powiedziała tylko. Miała ochotę wyjść z pokoju. Nie lubiła, kiedy ktoś rozmawiał z nią w ten sposób.
- Uważam tylko, że powinnaś darzyć mnie większym zaufaniem - dodała cicho.

Vedette · Wysłany: Wto 7:18 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Doprawdy? - wyszeptała. - Mam zaufać wampirowi? Prędzej zginę niż to zrobię, bez urazy Petro. Jesteś jedyną pijawką, z którą przebywam w jednym pomieszczeniu dłużej niż 5 minut. -mówiła cicho patrząc się w ekran i wgniatając w wygodną kanapę.

Petra · Wysłany: Wto 7:21 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Czuję się zaszczycona - powiedziała podniesionym głosem i wstała. - Więc może skoro kundelkowi przeszkadza moja obecność, to ja wyjdę. - spiorunowała ją wzrokiem. Miała już dość nazywania ich "pijawkami" i toczenia pseudofilozoficznych dyskusji.
- Poza tym, z tego co mówisz, niektórym wampirom jesteś w stanie zaufać.

Vedette · Wysłany: Wto 7:23 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

Wstała również.
- Doprawdy? Podaj mi łaskawie przykład. - powiedziała słabo, lecz już trochę rozzłoszczona. - A co do bycia tu...przyszłam do waszej Katry pogadać. Z twoją pomocą za co dziękuję. - powiedziała patrząc w jej złote oczy.

Petra · Wysłany: Wto 7:26 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Przykład? Może to Twoje nieśmiertelne dziecko, o którym mówiłaś nad jeziorem? - warknęła cicho. Wiedziała, że może tym zranić Ved, jednak nie dbała o to. Sama nie wiedziała dlaczego tak się zachowuje.

Vedette · Wysłany: Wto 7:29 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

Ved cofnęła się gwałtownie jakby ją spoliczkowano. Jej dłonie zaczęły gwałtownie drżeć a oczy poszarzały. Dziewczyna uspokajała się w duchu i próbowała opanować się, byleby wszystkiego nie popsuć. Gdyby się zmieniła to musiałaby odejść...
Wywarczała ciężko:
- Ono. Nie. Ma. Z.Tym.Nic.Wspólnego. - powiedziała dobitnie.

Petra · Wysłany: Wto 7:32 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

- Tak? Więc dlaczego się tak denerwujesz? - zapytała z kpiną w głosie. - Zapewne jakby MIAŁO coś z tym wspólnego, to już rozniosłabyś mnie na strzępy.
Kiedy to mówiła, nie czuła już się tak pewnie. Bała się, że jej szanse na walkę bez broni byłyby o wiele mniejsze...

Vedette · Wysłany: Wto 7:35 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

Ved warknęła i krzyknęła:
- Dosyć!! - rzuciła w nią garstką złotego pyłu...prosto w oczy. Zacisnęła palce na parapecie i oddychała ciężko, byleby się opanować.
Patrzyła jak Petra gwałtownie nieruchomieje i kamienieje...na jakieś dwie minutki. Wystarczy, by się uspokoić. Dziewczyna zaciskała palce tak mocno, że trochę odpadło parapetu.

//Nieruchomiejesz na jeden post ;p//

Petra · Wysłany: Wto 7:37 pm, 12 Sty 2010 Temat postu:

Ogarnęła ją panika. Nie mogła nic zrobić. Pierwszy raz spotkała się z czymś takim. Dodatkowo podrażnione słońcem oczy, piekły ją od złotego pyłu. Była wściekła. Stwierdziła, że kiedy tylko odzyska władzę nad ciałem, to rozerwie tego kundla na strzępy.