Szczyt

Katrin · Wysłany: Sob 2:45 pm, 14 Lis 2009 Temat postu: Szczyt

-----------------------------------------------------------------------------------------

Zwinnie wbiegła na jeden ze szczytów. Nawet nie potknęła się ani raz. Stanęła na wystającej skałce i rozejrzała się czekając na Petrę.

Petra · Wysłany: Pią 8:18 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Zjawiła się na miejscu niecałą minutę później. Szczyty wyłaniały się zza chmur w blasku księżyca.
- Ładnie tutaj - stwierdziła - nie można tego co prawda porównać do Himalajów, ale doprawdy szczyty są urokliwe. A na co można zapolować w tych okolicach?

Katrin · Wysłany: Pią 8:20 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- Pumy i karibu, grizli - powiedziała ze swobodnym uśmiechem - czasem jakiś wilk się trafi - zaśmiała się cicho.
Skakała sobie z kamyczka na kamień, z anielskim uśmiechem.

Petra · Wysłany: Pią 8:27 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Podążała za nią nieco wolniej.
- A Ty? Za czym gustujesz? Zdaję sobie sprawę, że lepiej smakuje świeżo upolowany człowiek, jednak... Wegetariańskie przysmaki też czasami się przydają.

Katrin · Wysłany: Pią 8:33 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Nadal tak sobie podskakiwała. Jak pchełka (xD).
- Kotowate są całkiem smaczne - powiedziała wesoło - A nieraz żeby się wyżyć lubię pobawić się z wilkami - dodała po chwili i odwróciła się do Petry na jednej nodze, na bardzo spiczastej i wąskiej skałce i uśmiechnęła się do niej promiennie.

Petra · Wysłany: Pią 8:49 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- Zabawne - powiedziała po chwili zastanowienia - ludzie biorą skórzane worki i wypychają je gąbką, a uderzając w nie mówią, że to im pomaga się wyżyć... Różny mamy system wartości. Poza tym wytwarzają jakieś bronie, narzędzia, a przy spotkaniu ze zwykłym wilkiem zostaliby i tak rozerwani na strzępy.

Katrin · Wysłany: Pią 9:12 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- To jest piękno świata - odrzekła śmiejąc się srebrzyście - a jednocześnie jego ironia... - znowu się zaśmiała.

Petra · Wysłany: Pią 9:29 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- Nie wyobrażam sobie, jak można być kimś śmiertelnym. Chociaż dwudziesty pierwszy wiek wciąż mnie zadziwia. Nigdy jeszcze nie miałam w ręku aparatu fotograficznego. Tak małe urządzenie potrafi zachować każdą chwilę... Jeszcze pewnie niejedna rzecz nas zaskoczy. A tak nawiasem mówiąc, będąc w Australii bardzo lubiłam polować na dingo. Co prawda nie są tak drapieżne jak tutejsze wilki, ale są bardzo szybkie i zwinne... I co by o nich nie powiedzieć - smaczne.

Katrin · Wysłany: Pią 9:35 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- Ażebyś skosztowała niedźwiedzia polarnego - powiedziała z rozmarzeniem w głosie - albo lwa lub tygrysa albinosa - zrobiła piruet powietrzu lądując na tej samej skałce - Aż się robię głodna - zaśmiała się wesoło.

Petra · Wysłany: Pią 9:42 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- Największe odloty są po misiach koala... Bo one ciągle są jakby... naćpane, no nie da się użyć subtelniejszego określenia. Ich krew daje niezłego kopa. Można by było sprowadzić parę litrów na naszą imprezę świąteczną. To znaczy... Myślę, że dobrze byście się przy niej bawili. - odpowiedziała nieco bardziej stonowanym tonem.

Katrin · Wysłany: Pią 9:46 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Uznała, że nie usłyszała ostatniego zdania.
- A skąd ja teraz naćpanego misia skołuję? - zapytała ze śmiechem - Nie mamy zoo - powiedziała z uśmiechem.

Petra · Wysłany: Pią 9:52 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- Ja mogę Wam skołować. Ostatni konflikt już dawno ucichł, a myślę że ktoś z mojego dawnego oddziału z przyjemnością dostarczy nam tego specjału. Mogę dostarczyć jeszcze innych smakołyków - uśmiechnęła się, w jej głosie czuć było że jest podekscytowana wizją niedalekiej podróży - jeżeli oczywiście się zgodzisz - dodała po chwili.

Katrin · Wysłany: Pią 10:04 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- czemu nie - powiedziała wesoło - ale pamiętaj, że jeszcze musimy utoczyć krwi z kilku miejscowych zwierząt - dodała z uśmiechem.

Petra · Wysłany: Pią 10:10 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

- Zdążymy. Zostało jeszcze całkiem sporo czasu. Z drugiej strony ciekawa jestem jak radzi sobie moja młodzież na kontynencie kangurów. Może uda mi się sprowadzić kogoś, kto zajmie puste miejsce przy stole. No i punkt dla nas, wilkołakom będzie trudniej z nami wysiedzieć.

Katrin · Wysłany: Pią 10:21 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Zaśmiała się serdecznie i melodyjnie.
- O tak to jest wieelki plus - powiedziała cały czas się śmiejąc - Hmm jestem ciekawa jak wypadnie ta impreza.. - dodała zamyślonym tonem z anielskim uśmiechem.