Test Volire

Volire · Wysłany: Śro 9:49 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- Ponad dwa tysiace. - mruknęła cicho. Cała sytuacja zaczęła ją powoli bawić, to była jakaś komedia. - Wiesz co... To moze zrób mi taki test, na papierze ja Ci wypełnię i wszystko będzie jasne. - zaśmiała się. Była szalona, a to wszystko naprawdę ją bawiło.

Katrin · Wysłany: Śro 9:55 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- Dwa tysiące lat? - zapytała z niedowierzaniem - I pozwalasz sobie na kpiny podczas testu, który ja przeprowadzam? - dodała unosząc brwi - Rozumiem takie zachowanie u młodzików... - dodała z wstając z nagrobka.

Volire · Wysłany: Śro 10:02 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- Nie kpię sobie z Ciebie. - mruknęła cicho i spojrzała na nią powaznie. - Tak po prostu byłoby o wiele łatwiej, a poza tym... Odpowiem na każde z pytań jakie mi zadasz. A ten test zdaje się nie musi być w takiej napiętej atmosferze. Chciałabym Cię lepiej pozanć po tym wszystkim. Jesteś ciekawą osobą. - powiedziała nie zmieniając swojej pozycji.

Katrin · Wysłany: Śro 10:07 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

O nie ona tak łatwo nie daje się udobruchać. Stała nadal w sumie na baczność.
- Zapytam jeszcze raz - powiedziała spokojnie, ona nie okazywała za bardzo swoich uczuć - Ile masz lat?

Volire · Wysłany: Śro 10:13 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- Ludzkich lat mam dziewiętnaście. - powiedziała powaznie. Czy ona myslała, ze żartuje z tymi dwoma tysiącami? Niedoczekanie. - Normalnie mam ponad dwa tysiace. To nie jest żart. - była całkiem poważna.

Katrin · Wysłany: Śro 10:26 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- Nie wyglądasz - skwitowała ze syntetyzmem.
Wiedziała, że nie kłamie. ej nie dało się oszukać.
- Czy umiesz się podporządkowywać wydawanym poleceniom? - zapytała chłodnym głosem.

Volire · Wysłany: Śro 10:29 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- Tak, ale tylko osób, które respektuje i na to zasługują. - mruknęła w odpowiedzi. Nie będzie słuchała kogoś, kto nie szanował jej osoby.

Katrin · Wysłany: Śro 10:35 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- A w jakiż to sposób zasłużyć na twój szacunek? - zapytała wpatrując się w księżyc.
Cały czas była czuła na emocje wampirzycy.

Volire · Wysłany: Śro 10:54 pm, 02 Gru 2009 Temat postu:

- Ja po prostu instynktownie wiem kto na to zasługuje, a kto nie. - powiedziała poważnie, uśmiech, bardzo delikatny zagościł na jej twarzy. - Z resztą widać po takich osobach.

Katrin · Wysłany: Pią 2:58 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Westchnęła. Założyła kosmyk włosów za ucho.
- Muszę sprawdzić twoją wytrzymałość na ból - odrzekła spokojnie - Powiedz kiedy będziesz gotowa.

Volire · Wysłany: Pią 5:52 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Wytrzymałość na ból? Powinna sobie poradzić. Zamknęła oczy i zastawiła się psychicznie na to, otworzyła je delikatnie. - Już. - powiedziała cicho. Ból był czymś naturalnym, ale dało się to pokonać.

Katrin · Wysłany: Pią 6:20 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Jej źrenice zdawały się wypełnić całe tęczówki. Wpatrywała się w wampirzycę przez chwilę bez żadnych emocji na twarzy. Po chwili przesłała w jej stronę średniej wielkości ładunek bólu. Było to porównywalne do głębokiego rozcinania ostrymi żyletkami całego ciała i organów wampirzycy.

Volire · Wysłany: Pią 8:18 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Volire zamknęła oczy i zacisnęła mocno szczękę. Czuła ten okropny, przeszywający ból, ledwo go wytrzymywała, ale dawała radę. Zacisnęła palce i paznokcie wbiły jej się w dłonie. Syknęła tylko cicho. Dawała radę. Ból niwelowała siłą umysłu, ale to nie oznacza, że go nie odczuwała.

Katrin · Wysłany: Pią 8:24 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Ból ustał. Można było pomyśleć, że to koniec próby. Jednak po chwili Katrin wysłała w stronę wampirzycy jeszcze mocniejszy ładunek bólu. Był on porównywalny do miażdżenia i łamania kości na żywo a do tego znowu jej ciało "było rozcinane" przez ostrza.

Volire · Wysłany: Pią 8:48 pm, 04 Gru 2009 Temat postu:

Vol zazgrzytała zębami. To było do przewidzenia, że wapirzyca nie poprzestanie na jednej "kolejce" zadawania bólu, więc nastawiła się na to. Zaciskała mocno powieki, paznokcie dalej wbijały jej się w wewnętrzne strony dłoni. Z jej ust wydobył się cichy pomruk, kiedy uchyliła je na moment. Jednak szybko zacisnęła szczęki zgrzytając nimi. Nie pokaże jej, że jest słaba. Bo to nie prawda.