Test Petry

Petra · Wysłany: Sob 4:44 pm, 14 Lis 2009 Temat postu: Test Petry

Dostojnym krokiem weszła na cmentarzysko. Poczuła tak znajomy zapach śmierci. Tego wieczoru nie czuła głodu, z resztą to miejsce i tak nie nadawało się do spożywania posiłków. Ostatni pochowany tutaj człowiek mógł mieć co najmniej 150 lat, co oznacza, że nie pozostało w nim ani kropli krwi.
Oparła się o jeden z nagrobków, czekając w ciszy na dowódcę warowni. Ten wieczór był dla niej ważny, jednak starała się nie okazywać żadnych emocji. Każdy jej nerwowy ruch, każda niepewna myśl mogła zostać wykryta przez wampira, na którego czekała.
Miała zostać dowódcą wojowników. Zdawała sobie sprawę z odpowiedzialności tej funkcji. Była tutaj od niedawna, jednak wiedziała, że nikt jeszcze nie podjął się tego zadania. Oczyszczając swój umysł, wypatrywała przybywającego wampira.

Katrin · Wysłany: Sob 9:02 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

Bezszelestnie pojawiła się za wampirzycą. Przyjrzała jej się uważnie, czerwonymi oczami. Przeszła, chociaż zdawało się, że płynie w powietrzu, kilka kroków dalej i wskoczyła na wyskoki pomnik. Usiadła na nim spuszczając nogi na dół. Znieruchomiała.
- Witaj - odezwała się spokojnym i bardzo melodyjnym tonem. Jej głos miał coś ze starych melodii dla dzieci. Nie odrywała czerwonych ślepi od wampirzycy.

Petra · Wysłany: Sob 9:19 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

- Witaj - odpowiedziała spokojnym, melodyjnym głosem. Nie lubiła dużo mówić, czekała na dalsze słowa tajemniczej kobiety.

Katrin · Wysłany: Sob 9:24 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

- A więc to Ty jesteś Petra - powiedziała zamyślonym głosem, nie tracąc nic z melodii.
Przeniosła czerwone oczy na niebo. Spomiędzy chmur wyłonił się księżyc odbijając się w jej oczach. Nagle zeskoczyła z pomnika, a już w następnej sekundzie stała za wampirzycą.
- Miło mi cię poznać - powiedziała i wyciągnęła białą dłoń w geście przywitania.

Petra · Wysłany: Sob 9:26 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

- Mi Ciebie również miło poznać. - uścisnęła jej rękę i poczuła jakąś niezwykłą energię. Wydawała się jednak nie być tym zbytnio zaskoczona. Spotkała już kilkoro wampirów o takiej aurze. Cały czas utrzymywała kontakt wzrokowy. Była ciekawa jak będzie przebiegać jej test. Wiedziała, że jedną z cech dobrego wojownika jest cierpliwość.

Katrin · Wysłany: Sob 9:34 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

Przeszła tym samym lekkim krokiem i usiadła na jednym z grobowców.
- Domyśliłam się, że znasz moje imię i cel dla jakiego się tutaj pofatygowałam - zaczęła melodyjnym, ale również melancholijnym głosem - Dla ułatwienie mów mi po prostu Katrin, denerwują mnie te wszystkie tytuły - zrobiła pauzę i na chwile odwróciła wzrok od wampirzycy wpatrując się w księżyc, w jej oczach można było dostrzec cień zmartwienie - Wracając do głównego tematu - odezwała się po chwili, przenosząc czerwone tęczówki na oczy wampirzycy - Dlaczego zdecydowałaś się zdawać test akurat na tę rangę? - zapytała wpatrując się intensywnie w oczy kandydatki. Od jej spojrzenia biła energia, przez która nie można było oderwać wzroku od jej oczu.

Petra · Wysłany: Sob 9:42 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

- Przez wiele lat wędrowałam po świecie, szukając moich pobratymców. Uwierz, że spotkałam wiele młodych osób, które tuż po przeistoczeniu nie miały pojęcia co ze sobą zrobić. Niby miały jakieś rokujące moce, jednak nie potrafiły sobie z nimi poradzić. Lubię dowodzić i uważam, że potrafiłabym wyszkolić i poprowadzić młodych i silnych wojowników. Jeżeli tylko wyrazisz na to zgodę.

Katrin · Wysłany: Sob 9:46 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

Rozważała przez chwilę w myślach odpowiedź wampirzycy. Nie odrywając od niej oczu, odezwała się tym samym spokojnym i melodyjnym głosem:
- Więc masz duszę przywódcy - zrobiła pauzę - Ale czy umiesz także podporządkowywać się i przyznawać się do błędów. Czy potrafisz bez szemrania wykonywać rozkazy?

Petra · Wysłany: Sob 9:49 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

- Tak. Jednak same słowa nic nie znaczą. Musisz sama się o tym przekonać. - Wiedziała, że nie zaskoczy jej tą odpowiedzią. Była jednak bardzo pewna siebie. Stała czekając na rozwój wydarzeń.

Katrin · Wysłany: Sob 10:41 pm, 14 Lis 2009 Temat postu:

Pokiwała lekko głową z nieodgadnionym wyrazem na twarzy.
- Czy masz - odezwała się nagle mocnym, ale spokojnym głosem - doświadczenie w kontrolowaniu młodzików?
Siedząc na grobie machała lekko nogami. W ogóle wyglądała jak grzeczna dziewczynka. Tylko te oczy...

Petra · Wysłany: Nie 11:57 am, 15 Lis 2009 Temat postu:

- Dowodziłam kiedyś małym oddziałem młodzików w warowni na północy Australii. Nie trwało to niestety długo. Warownia uległa zniszczeniu poprzez konflikty wewnętrzne. Dwa wampiry posprzeczały się o władzę. Reszta, razem z moim oddziałem porozdzielała się na podobozy walczące między sobą. Ja nie chciałam stanąć po żadnej stronie, więc musiałam stamtąd uciekać... lub włączyć się w konflikt, jako kolejna osoba walcząca o władzę, a tego chciałam za wszelką cenę uniknąć. Mój oddział jednak nieźle sobie radził i gwarantuję, że wszyscy, którzy uczyli się pod moim okiem przetrwali ten nieszczęsny konflikt.

Katrin · Wysłany: Nie 7:35 pm, 15 Lis 2009 Temat postu:

Mniej więcej wiedziała o który konflikt chodzi wampirzycy. Zawsze starała się być na bieżąco z informacjami o jej "dzieciech". Odrzuciła brązowe włosy z twarzy, nadal nie odrywając oczu od wampirzycy.
- Kto był twoim Stwórcą? - zapytała cicho, ale spokojnie.
To pytanie dużo mówiło jej o pochodzeniu wampirzycy. Oto pytała się tylko, gdy sama nie była "matką" danego osobnika.

Petra · Wysłany: Nie 9:05 pm, 15 Lis 2009 Temat postu:

- Antoniusz, pewien Rosjanin. Uciekł zaraz po przemianie i znienawidziłam go za to. Dopiero po latach odkryłam jego tożsamość. Tak jak mówiłam wcześniej, dużo podróżowałam. Jednak teraz nie mam mu tego za złe tego, że mnie porzucił. W samotności nauczyłam się wielu rzeczy. Nauczyłam się, jak przetrwać samotnie... Sama wiesz, że pobratymcy nie zawsze bywają przyjaźni.

Katrin · Wysłany: Pon 6:53 pm, 16 Lis 2009 Temat postu:

Pokiwała głowa pierwszy raz uśmiechając się subtelnie. W jej policzkach ukazały się delikatny dołeczki.
- To chyba leży w naszej naturze - odrzekła z nutą śmiechu w głosie.
Spojrzała na chwilę na niebo. Spomiędzy chmur wyglądał księżyc. Po chwili jej czerwone oczy spoczęły na wampirzycy.
- Jaki masz stosunek do wilkołaków? - zapytała przekrzywiając lekko głowę. jej twarz przybrała dziwny wyraz.

Petra · Wysłany: Pon 9:05 pm, 16 Lis 2009 Temat postu:

- Do wilkołaków... hm... Toczymy z nimi odwieczne wojny, nieprawdaż? Ja jednak nie mam w zwyczaju atakować, jeżeli nie istnieje realne niebezpieczeństwo. Oczywiście Twoje rozkazy są na pierwszym miejscu, jako dowódcy warowni. Mimo wszystko, nie szukam zwady bez powodu. - Zamyśliła się przez chwilę - w razie niebezpieczeństwa oddziału, będę walczyć w pierwszym szeregu, na równi z nimi. Jednak powtarzam po raz wtóry... Słowa są ulotne i nie musisz w nie wierzyć.