Park nad złotym jeziorem

Vedette · Wysłany: Nie 2:42 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

Przeniosła wzrok na nią i uniosła jedną brew.
- Myślisz, że chciałam zostać tym kim teraz jestem? - zamilkła, by po chwili dodać.
- Owszem, miło, że jestem wilkiem bo świat wydaje się inny, nawet lepszy niż ludzki. Nie chciałaś kiedyś żyć normalnie? Czyli tak jak oni? Nie martwić się jutrem? - patrzyła ciągle na Sam.

Samantha · Wysłany: Nie 2:44 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

- Nie znam ludzkiego życia - odrzekła spokojnie
- Urodziłam się jako wilkołak - dodała puszczając jej oczko. Sam, nie przeszkadzało to, że jest inna niż wszyscy. Widziała, że Ved nie radzi sobie ze swoją 'inszością'.

Vedette · Wysłany: Nie 2:46 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

Pokiwała głową. Rozumiała ją.
"Co ja wyprawiam?!" - pomyślała.
- Chodźmy do dyskoteki potańczyć. - jej twarz rozjaśnił uśmiech. - Warto trochę poszaleć. - wstała i wyciągnęła dłoń do kobiety.

Samantha · Wysłany: Nie 2:52 pm, 29 Lis 2009 Temat postu:

Zdziwiła ją nagła zmiana nastroju, jednak nie miała nic przeciwko. Lubiła imprezować
- So, come on! - zawołała uśmiechnięta i tanecznym krokiem zaczęła podążać w stronę Warowni.

Katrin · Wysłany: Czw 5:09 pm, 11 Lut 2010 Temat postu:

Z uwaga patrząc na dziewczynkę weszła do parku. Słuchała jak mała coś podśpiewuje pod noskiem.

Coeur · Wysłany: Czw 5:17 pm, 11 Lut 2010 Temat postu:

Rozpromieniła się na widok barwy jeziora.
- Ale jest one piękne! - wstrzymała oddech i patrzyła.
Przypomniała się, że kiedyś z tatą chodziła po plaży i widziała podobne krajobrazy, lecz nie tak piękne. Uśmiech na twarzy dziewczynki zmalał. Lecz nadal się uśmiechała. Tęskniła za ojcem. Nie widziała go już tak długo...

Katrin · Wysłany: Czw 5:21 pm, 11 Lut 2010 Temat postu:

- Ma swój urok - powiedziała z uśmiechem, ale gdy spojrzała na malejący uśmiech dziewczynki zapytała próbując patrzeć jej w oczy - Coś nie tak?

Coeur · Wysłany: Czw 5:23 pm, 11 Lut 2010 Temat postu:

Skrzywiła się. Czy każdy musi być taki spostrzegawczy? Ludzie w tym mieście ją przerażali.
- Nie. Usta mnie bolą od ciągłego uśmiechu. - palnęła pierwsze co przyszło jej na myśl. Brzmiało bez sensu, lecz Coeur myślała, że to coś da.

Katrin · Wysłany: Czw 5:25 pm, 11 Lut 2010 Temat postu:

Zaśmiała się srebrzyście, co zabrzmiało jakby rozdzwoniły się na wietrze srebrne dzwoneczki. Śmiała się i przestać nie mogła.

Coeur · Wysłany: Czw 5:27 pm, 11 Lut 2010 Temat postu:

Śmiech był zaraźliwy. Wybuchnęła również śmiechem. Choć śmiech tej pani był o niebo piękniejszy. Jakby wielka aktorka, lub miss świata zechciała się roześmiać.
W końcu mała Coeur przysiadła na ławeczce, bo brzuch ją rozbolał od śmiechu.
- Mówię prawdę. - wydusiła z siebie i wzięła głęboki wdech.

Katrin · Wysłany: Czw 5:31 pm, 11 Lut 2010 Temat postu:

Z szeroki uśmiechem przysiadła się obok małej.
- Ale uśmiech i śmiech to samo zdrowie - puściła do niej oczko.

Coeur · Wysłany: Pią 3:01 pm, 12 Lut 2010 Temat postu:

- O tak. Śmianie się jest bardzo przyjemne i można się rozluźnić. - rozprostowała swoje małe kości i ziewnęła przeciągle. Zdała sobie sprawę, że to nieładny gest przy dorosłej pani. - Przepraszam. - zakryła usta i się zarumieniła ze wstydu.
"O nie, muszę szybko działać, bo zmęczona jestem. A do taty tak daleko...".

Katrin · Wysłany: Pią 9:19 pm, 12 Lut 2010 Temat postu:

- Nic nie szkodzi - powiedziała z ciepłym uśmiechem - Jak widać, jesteś troszkę zmęczona. - doała i zachichotała - A daleko ten twój tata mieszka? - zaptała po chwili patrząc w oczy małej.

Coeur · Wysłany: Sob 11:25 am, 13 Lut 2010 Temat postu:

- Trochę tak, ale sama pójdę. Znam na pamięć drogę. I muszę już iść. Dziękuję pani za pokazanie tego ślicznego miejsca- posłała wdzięczny uśmiech kobiecie wstając. - Do zobaczenia. - pomachała i pobiegła truchtem przed siebie.

Katrin · Wysłany: Sob 2:33 pm, 13 Lut 2010 Temat postu:

Usmiechnęła się patrząc na oddalająca się dziewczynkę. " Samodzielna do końca" pomyślała i powoli ruszyła w przeciwną stronę.